Леў Сямёнавіч Краўчыня

Леў Сямёнавіч Краўчыня (19 чэрвеня 1931, Свярдлоўск — 8 снежня 1998) — беларускі архітэктар.

Леў Сямёнавіч Краўчыня
Дата нараджэння	19 чэрвеня 1931(1931-06-19)
Месца нараджэння	Свярдлоўск, Уральская вобласць[d], РСФСР, СССР
Дата смерці	8 снежня 1998(1998-12-08) (67 гадоў)
Грамадзянства	СССР
Альма-матар	Ленінградскі інжынерна-будаўнічы інстытут (1955)
Месца працы	Мінскпраект БелНДІПгорадабудаўніцтва Нацыянальны дызайн-цэнтр
Член у	Саюз архітэктараў СССР Беларускі саюз архітэктараў Беларускі саюз дызайнераў
Узнагароды

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Краўчыня.

Біяграфія

Скончыў Ленінградскі архітэктурна-будаўнічы інстытут у 1955 годзе. З 1950 па 1960 г. працаваў у праектных арганізацыях Барнаула, Ленінграда, Ангарска, Жданава. З 1970 г. — кіраўнік групы архітэктараў у Мінскпраекце, галоўны архітэктар праектаў у БелНДІПгорадабудаўніцтва, з 1976 года — галоўны мастак-канструктар праектаў у Беларускім філіяле УНДІТЭ.

Член Саюза архітэктараў СССР з 1973 года, член Беларускага саюза дызайнераў. Пражываў у Мінску.

Творчасць

Асноўныя працы ў Расіі і Украіне: дзіцячыя дашкольныя ўстановы ў Ангарску і Байкальску, чыгуначны вакзал і тры мікрараёны ў жылым раёне Паўднёвы захад у Жданаве.

Адзін з аўтараў жылых дамоў у Наваполацку (1974—1977), забудовы мікрараёна Масюкоўшчына-1 у Мінску (1971). Як дызайнер выканаў працы па эстэтычнай арганізацыі вытворчага асяроддзя прадпрыемстваў энергетыкі: ЦЭЦ-3 у Мінску (1977), Бярозаўская ДРЭС у Белаазёрску (1978), Лукомская ДРЭС у Чашніцкім раёне (1980) — усё ў аўтарскім калектыве.

Узнагароды

Узнагароджаны залаты і бронзавымі медалямі ВДНГ СССР.

Зноскі