Людміла Іванаўна Пісарава

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Пісарава.

Людміла Іванаўна Пісарава (29 мая 1939, г.п. Руба, цяпер у межах Віцебска — 23 мая 2011, Віцебск) — беларуская актрыса. Заслужаная артыстка Беларусі (1976). Узнагароджана Ордэнам Францыска Скарыны (2002).

Людміла Іванаўна Пісарава
Дата нараджэння	29 мая 1939(1939-05-29)
Месца нараджэння	Руба, Віцебскі раён, Віцебская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Дата смерці	23 мая 2011(2011-05-23) (71 год)
Месца смерці	Віцебск, Віцебская вобласць, Беларусь
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Прафесія	актрыса
Тэатр	Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Якуба Коласа
Узнагароды
IMDb	ID 0685431

Біяграфія

Скончыла студыю пры Беларускім тэатры імя Я. Коласа (1964), працавала ў ім (1963—2011).

Ролі ў тэатры

• Казюра («Снежныя зімы» паводле І. Шамякіна),
• Ульяна («Трывога» А. Петрашкевіча),
• Маці («Парог» А. Дударава, «…Таму, што люблю…» А. Паповай паводле п’есы «Дзень карабля»),
• Цвяткова («Апошняя інстанцыя» М. Матукоўскага),
• Матруна («Улада цемры^[ru]» Л. Талстога),
• Кісельнікава («Багна» А. Астроўскага),
• Далгова («Касатка» А. Талстога),
• Інеса («Каханне не жарты» П. Кальдэрона),
• пані Конці («Сола для гадзінніка з боем» О. Заградніка),
• Бодагава («Тэлевізійныя перашкоды» К. Сакані),
• Мальвіна («Несцерка» В. Вольскага),
• Акуліна Іванаўна («Мяшчане^[ru]» М. Горкага),
• Івета («Матухна Кураж і яе дзеці^[ru]» Б. Брэхта).

Фільмаграфія

• 1990 Плач перапёлкі: Гапка Сімукова
• 1985 З юбілеем пачакаем: Ганна Паўлаўна, жонка Рыгора
• 1985 Сяброў не выбіраюць: эпізод
• 1981 Палеская хроніка: Сарока
  • 1981 Людзі на балоце (1-ы фільм)

Зноскі