Людміла Іванаўна Сторажава

Людміла Іванаўна Сто́ражава^[1] (руск.: Людмила Ивановна Сторожева; 7 лютага 1925, г. Кіраў, РСФСР — 1 чэрвеня 2012, Масква) — беларуская і расійская актрыса. Заслужаны артыст Беларускай ССР (1966)^[1][2], Заслужаная артыстка Чачэнскай Рэспублікі (2005)^[2].

Людміла Іванаўна Сторажава
Дата нараджэння	7 лютага 1925(1925-02-07)
Месца нараджэння	Вятка, Вяцкі павет[d], Вяцкая губерня, РСФСР, СССР
Дата смерці	1 чэрвеня 2012(2012-06-01) (87 гадоў)
Месца смерці	Масква, Расія
Грамадзянства	СССР  Расія
Бацька	Іван Іванавіч Сторажаў[d]
Маці	Ганна Аляксандраўна Бачкарова[d]
Муж	Пётр Паўлавіч Філіпаў[d]
Прафесія	тэатральная актрыса
Тэатр	Грозненскі рускі драматычны тэатр імя М. Ю. Лермантава[d] Чачэнскі дзяржаўны тэатр юнага гледача[d] Растоўскі акадэмічны тэатр драмы імя М. Горкага[d] Чаркескі рускі драматычны тэатр[d] Клайпедскі драматычны тэатр[d] Брэсцкі акадэмічны тэатр драмы імя Ленінскага камсамола Беларусі Гродзенскі абласны драматычны тэатр Гомельскі абласны драматычны тэатр Арлоўскі дзяржаўны акадэмічны тэатр імя І. С. Тургенева[d]
Член у	БСТД
Узнагароды	Заслужаны артыст Чачэнскай Рэспублікі[d] (2005)

Біяграфія

Нарадзілася ў сям’і актрысы Ганны Аляксандраўны Бачкаровай (1906—1981) і тэатральнага мастака Івана Іванавіча Сторажава (1901—1976).

Скончыла ў 1945 годзе студыю пры Грозненскім Рускім драматычным тэатры^[ru]. Працавала ў Грозненскім рускім тэатры (1943—1944), Грозненскім ТЮГ^[ru] (1944—1949), Растоўскім драматычным тэатры^[ru] (1949—1950), Чаркескім рускім тэатры (1950—1956), Клайпедскім драматычным тэатры (1956—1957), Грозненскім рускім тэатры (1957—1959). З 1959 года ў Брэсцкім, з 1962 года ў Гродзенскім, у 1968—1974 гадах у Гомельскім абласным драматычным тэатрах. У 1974—1980 гадах у Арлоўскім драматычным тэатры імя І. С. Тургенева.

Член Беларускага саюза тэатральных дзеячаў з 1961 года.

Творчасць

Выканаўца драматычных і характарных роляў, творчасці ўласціва адчуванне часу і стылю драматургічнага твора, рамантычная прыўзнятасць. Сярод роляў у Брэсцкім тэатры: Ганна Карэніна (аднайменная п’еса паводле Л. Талстога), Ірына («Тры сястры» А. Чэхава), Джудзіт («Вучань д’ябла^[ru]» Б. Шоу), Катрын («Від з моста^[en]» А. Мілера); у Гродзенскім тэатры: Манахава («Варвары» М. Горкага), Клеапатра («Антоній і Клеапатра^[ru]» У. Шэкспіра), Гарэцкая («Першы ўрок» К. Губарэвіча); у Гомельскім тэатры: Параска («Рудабельская рэспубліка» паводле С. Грахоўскага), Хрысціна («Грэшнае каханне» А. Дзялендзіка), Кукушкіна, Агудалава («Даходнае месца^[ru]», «Беспасажніца^[ru]» А. Астроўскага).

Сям’я

Муж — заслужаны артыст Беларускай ССР Пётр Паўлавіч Філіпаў.

Зноскі

1. БелЭн 2002.
2. Сторожева Людмила Ивановна // КИНО-ТЕАТР.Ру (руск.)