Лявонцій Мікалаевіч Бенуа
рускі архітэктар From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Лявонцій Мікалаевіч Бенуа́ (23 жніўня 1856, Пецяргоф, Расійская імперыя — 8 лютага 1928, Ленінград) — рускі архітэктар перыяду эклектыкі, буйны педагог. Член-заснавальнік (1903) і ганаровы старшыня Таварыства архітэктараў-мастакоў , рэдактар часопіса «Зодчий » (1892—1895). Заслужаны дзеяч мастацтваў Расіі (1927). Прадстаўнік мастацкай дынастыі Бенуа , сын М. Л. Бенуа. Апошні прыватны ўладальнік «Мадонны Бенуа» і маёнтка Катлы .
Remove ads
Біяграфія
У 1879 годзе скончыў Пецярбургскую акадэмію мастацтваў, выкладаў у ёй (прафесар з 1892 года, рэктар — у 1903—1906 і 1911—1917), у Інстытуце цывільных інжынераў (1884—1892, 1920—1927, Пецярбург).
Будаваў у Пецярбургу (Акадэмічная капэла імя М. І. Глінкі , 1885—1889; корпус Рускага музея, 1914—1916), Маскве, Кіеве, Варшаве, Ташкенце.
Стварыў праект пераўтварэння Пецярбурга (1910—1913) разам з архітэктарам М. Перацяткавічам і інжынерам Ф. Янакіевым .
Remove ads
Зноскі
- Бенуа Леонтий Николаевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
- Бенуа Леонтий Николаевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- Бенуа // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1905. — Т. доп. I. — С. 248. — 956 с.
Remove ads
Літаратура
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads