Лідзія Мікалаеўна Смірнова

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Смірнова.

Лідзія Мікалаеўна Смірно́ва^[2] (руск.: Лидия Николаевна Смирнова; 31 студзеня (13 лютага) 1915, Мензялінск, Уфімская губерня^[d] — 25 ліпеня 2007(2007-07-25)^[1], Зеленаград, Расія) — савецкая і расійская актрыса тэатра і кіно, Народная артыстка СССР (1974).

Лідзія Мікалаеўна Смірнова
руск.: Лидия Николаевна Смирнова
Дата нараджэння	31 студзеня (13 лютага) 1915
Месца нараджэння	Мензялінск, Мензялінскі павет[d], Уфімская губерня[d], Расійская імперыя
Дата смерці	25 ліпеня 2007(2007-07-25)[1] (92 гады)
Месца смерці	Зеленаград, Расія
Месца пахавання	Увядзенскія могілкі[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР  Расія
Муж	Vladimir Rapoport[d]
Адукацыя	Маскоўская дзяржаўная акадэмія харэаграфіі[d]
Прафесія	актрыса
Гады актыўнасці	1934 — 2005
Тэатр	Масфільм Дзяржаўны тэатр кінаакцёра[d] Камерны тэатр Таірава[d] Рэалістычны тэатр[d]
Член у	Саюз кінематаграфістаў Расіі[d]
Узнагароды
IMDb	ID 0807074
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзілася ў горадзе Мензялінскт Уфімскай губерні (зараз у Татарстане). У 1938 годзе скончыла Маскоўскае гарадское тэатральнае вучылішча. У час вучобы была актрысай ў Рэалістычным тэатры і Камерным тэатры Таірава. У 1940—1945 гадах — актрыса кінастудыі «Масфільм». З 1945 года Л. М. Смірнова ў Тэатры-студыі кінаакцёра ў Маскве.

Была членам праўлення Саюза кінематаграфістаў Расіі і акадэмікам Нацыянальнай акадэміі кінематаграфічных мастацтваў і навук Расіі. Абіралася дэпутатам раённага і Маскоўскага гарадскога Саветаў.

Творчасць

Л. М. Смірнова стварыла шэраг камедыйных, гратэскавых і характарных вобразаў. Лірычны талент праявіла ў ролях маладых сучасніц^[3]. У кіно дэбютавала ў ролі Шурачкі ў фільме «Маё каханне» рэжысёра У. Корш-Сабліна^[3]. Бытавым тэмпераментам прасякнута выкананне ролі Ноны Паўлаўны ў тэлефільме «Сёстры» (1957, у пракаце — «Два жыцця»)^[3].

Ролі ў кіно

• «Маё каханне» Шурачка (1940);
• «Мы чакаем вас з перамогай» — калхозніца (1941);
• «Хлопец з нашага горада» — Вера (1942);
• «Яна абараняе Радзіму» — Фенька, партызанка (1943);
• «Данецкія шахцёры» — Вера Мікалаеўна (1950);
• «Крутыя ўзгоркі» — Марыя (1956);
• «Яша Тапаркоў» — Тася (1965);
• «Гнёзды» — Пелагея (1966, у пракаце «Аблудны»);
• «Дзядзечкін сон» — Марыя Аляксандращна (1967);
• «Вясковы дэтэктыў» — Дуська (1969);
• «Аніскін і Фантамас» — Еўдакія Міронаўна Проніна (1973);
• «Вяртанне сына» — Еўдакія (1977);
• «Прыгожа жыць не забароніш» — Людміла Сяргееўна Лыхіна (1982);
• «Веру ў каханне» — Варвара Андрэеўна Луконіна (1986);
• «Шапка» — Наталля Кныш (1990);
• «Дом» — Нілаўна (1995)

і іншыя.

Ролі ў тэатры

• «Маладая гвардыя» паводле А. А. Фадзеева — Люба Шаўцова (1948);
• «Востраў міру» Я. Пятрова — Памэла (1949);
• «Апошнія» М. Горкага — Надзея (1953);
• «Смерць Пазухина» М. Я. Салтыкова-Щадрына — Анна Пятроўна Жываедава (1955);
• «Суровае поле» паводле А. В. Калініна — Феня (1963);
• «Жыццё маё — кінематограф» — Лідзія Смірнова (1988)

і іншыя.