Леў Барысавіч Каменеў
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Леў Бары́савіч Ка́менеў (ранні варыянт псеўданіма — Ю. Каменеў; сямейнае прозвішча Розенфельд, 6 (18) ліпеня 1883 года — 25 жніўня 1936 года) — расійскі рэвалюцыянер, савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч. Выбітны бальшавік, адзін з найстарэйшых паплечнікаў Леніна[5] Старшыня Массавета (1918—1926); з 1922 года — намеснік старшыні СНК і СПА, а пасля смерці Леніна — старшыня СПА да студзеня 1926 года. Член ЦК у 1917—1927 гадах, член Палітбюро ЦК у 1919—1926 гадах, а затым кандыдат у члены Палітбюро. Член ЦВК СССР і старшыня УЦВК.
У 1936 годзе быў асуджаны па справе «трацкісцка-зіноўеўскага цэнтра» і расстраляны. Пасмяротна рэабілітаваны ў 1988 годзе.
Remove ads
Зноскі
- Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- Историческая энциклопедия Сибири / под ред. В. А. Ламин — Новосибирск: 2009. — ISBN 5-8402-0230-4
- Lew Borissowitsch Kamenew // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- Lev Kamenev // Store norske leksikon — 1978. — ISSN 2464-1480
- Брентон 2017, с. 304, Ричард Саква. «1917–1922 гг. Развитие ленинизма: гибель политического плюрализма в партии большевиков после революции».
Remove ads
Літаратура
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads