Маранка

Маранка^[1] (Clangula hyemalis) — прадстаўнік сямейства качыныя, невялікая палярная нырковая качка. Лягчэй за ўсё вызначаецца па вельмі доўгім і тонкім хвасце самцоў, які ўвесь час трымаецца прыўзнятым над паверхняй вады. У марянак адна з найбольш складаных сярод птушак сістэма чаргавання ўбораў, у выніку чаго як самцы, так і самкі маюць розную афарбоўку апярэння зімой, летам, пасля заканчэння шлюбнага сезону і ў першы год жыцця.

Маранка
Самец у зімовым уборы
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Птушкі Падклас:  Нованёбныя Атрад:  Гусепадобныя Падатрад:  Anseres Сямейства:  Качыныя Род:  Маранкі (Clangula) Від:  Маранка
Міжнародная навуковая назва
Clangula hyemalis Linnaeus, 1758
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 22680427
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   175147 NCBI   197941 EOL   45510598 FW   368732

Пашырэнне

Паштовая марка Беларусі.

Гэта адна з найбольш распаўсюджаных паўночных качак — паводле ацэнак спецыялістаў, толькі ўздоўж арктычнага ўзбярэжжа Паўночнай Еўропы і Расіі захад ад Таймыра штогод гняздуе 3,8-4,3 млн птушак. На Беларусі рэдкі пралётны від. Зграйная птушка, вялікую частку жыцця праводзіць у адкрытым моры. Гняздуе ў тундры на невялікіх азёрах, балотах, рэках, на марскім ўзбярэжжы і астравах. Зімуе на марскіх прасторах, часта удалечыні ад берага, і на сушы з’яўляецца рэдка і невялікімі групамі, у асноўным падчас шторму альбо для змазкі цела.

Аб’ект прамысловага палявання.

Асаблівасці біялогіі

Вельмі добра нырае, ежу здабывае са дна вадаёма. Сілкуецца ракападобнымі, малюскамі і іншымі воднымі бесхрыбтовымі, радзей рыбай.