Марыя Георгіеўна Захарэвіч

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Захарэвіч.

Марыя Захарэвіч (нар. 28 лістапада 1936(1936-11-28)^[1], Мядзельскі раён) — беларуская актрыса , Народная артыстка БССР (1977), лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР (1984), прыма Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы. Ганаровая ўдзельніца вечарын Паэтычнага тэатра «Арт. С». Ганаровы грамадзянін Мінскай вобласці (2012)^[2].

Аляксей Кузьміч. Партрэт Народнай артысткі Беларусі Марыі Захарэвіч, 2001, палатно, алей, 98 х 90 см.

Марыя Георгіеўна Захарэвіч
Дата нараджэння	28 лістапада 1936(1936-11-28)[1] (88 гадоў)
Месца нараджэння	Мядзельскі раён, Беларусь
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Адукацыя	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў
Месца працы	Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы
Прафесія	актрыса
Прэміі
Узнагароды	Ганаровая грамата Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь Крыштальная Паўлінка (2004)
IMDb	ID 0952262
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У 2007 годзе рэжысёр Сяргей Лук’янчыкаў зняў пра Захарэвіч дакументальны фільм «Аб чым баліць душа»^[3].

Ролі

Праца ў тэатры

• Апошні шанц — Паліна Іванаўна
• Аптымістычная камедыя — камісар
• Безыменная зорка — незнаёмая
• Вольга — Вольга
• Дзеці сонца — Алена
• Залатая карэта — Дашачка
• І змоўклі птушкі — Наталля Фадзееўна
• Лес — Гурмыжская
• Людзі на балоце — Ганна
• Навальніца — Варвара
• На дне — Ганна
• Пагарэльцы — Наталля Мікалаеўна
• Пакуль вы маладыя — Галя Жураўка
• Памяць сэрца — Кацярына Міхайлаўна
• Паўлінка — Альжбета, вядучая
• Перад вячэрай — Верачка
• Плач перапёлкі — Ганна
• Праўду! Нічога, акрамя праўды!!! — Браент
• Страсці па Аўдзею — Варвара
• Сэрца на далоні — Зося Савіч
• Святая святых — Марыя
• Традыцыйны збор — Ліза Хрэнава
• Тутэйшыя — Гануля Зношчыха
• У ноч зацьмення месяца — Танкабіке
• Успаміны — Люба
• Характары — жонка Яўхіма П’яных
• Эшалон — Маша
• Я не пакіну цябе… Нэцці, + рэжэсура

Праца ў кіно

• 1967: Жыццё і ўзнясенне Юрася Братчыка
• 1967: І ніхто іншы
• 1969: Сыны сыходзяць у бой
• 1970: Руіны страляюць — Марыся
• 1971: Дзень маіх сыноў — эпізод
• 1972: Зімарадак — маці Зоі
• 1973: Тартак
• 1974: Ясь і Яніна — Клара Іванаўна
• 1977: Чорная бяроза — эпізод
• 1978: Час абраў нас
• 1980: Палаводдзе
• 1981: Кантрольная па спецыяльнасці — эпізод
• 1981: Людзі на балоце
• 1982: Подых навальніцы
• 1984: Прабач нас, першае каханне
• 1988: Наш бронецягнік — эпізод
• 1990: Франка — жонка Хама
• 1993: У папа быў сабака…
• 1993—1997: Справа Лахоўскага — Марфа Ілінічна, гаспадыня дому, дзе спыняўся Вася-Лох
• 2006: Спакуса — старая
• 2010: Помста

Узнагароды

• Дзяржаўная прэмія БССР 1984 года — за ўдзел у радыёспектаклях «Рыбакова хата» Якуба Коласа і «Хамуціус» А. Куляшова^[4],
• ордэн Дружбы народаў (1986),
• медаль «Ветэран працы» (1987),
• медаль Францыска Скарыны (1996),
• ордэн Францыска Скарыны (2020)^[5],
• прыз «Крыштальная Паўлінка» (2004).

Цікавыя факты

• Афіцыйна дзень нараджэння запісаны 28 лістапада, калі Марыю ахрысцілі^[6].

Зноскі

1. Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 22 ліпеня 2016.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q37312'></a>
2. Марыі Захарэвіч прысвоілі званне «Ганаровы грамадзянін Мінскай вобласці» Архівавана 8 мая 2012. // Рэгіянальная газета
3. Марына Коктыш. Марыя ЗАХАРЭВIЧ: «Вельмі часта, калі чалавек старэе, ён робіцца незаўважным для акружаючых…»(недаступная спасылка) // Народная Воля, 15 чэрвеня 2007
4. Беларусь 1995.
5. Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 3 чэрвеня 2020 года № 191 «Аб узнагароджанні»(недаступная спасылка)
6. Таццяна Падаляк. Артыстка з народа — Марыя Захарэвіч Архівавана 11 лютага 2019. // Звязда, 22 лістапада 2006