Мацей Струміла

Мацей Струміла (каля 1410 — да 1489^[3]) — староста медніцкі.

Мацей Струміла
Дуброва
Род	Струмілы[d] і Цеханавецкія
Бацька	Пашка Струміла[d][1][2]
Жонка	Кацярына[d][1] і Олюнка[d][1]
Дзеці	Ян Цеханавецкі[d][1][2], Якуб Цеханавецкі[d][1][2], Мікалай Цеханавецкі[d][1][2] і Станіслаў Цеханавецкі[d][1][2]

Паходзіў з мазавецкай шляхты гербу «Дуброва», сын Пашкі Струмілы (пам. 1435/1436), аднаго са шматлікіх уладальнікаў Дмошына^[uk] ў Вышаградскай зямлі^[pl]. Службу ў Вялікім княстве Літоўскім, напэўна, пачаў у апошнія гады ўладарства вялікага князя Вітаўта, калі велікакняжацкім пасцельнічым быў яго брат Юшка Струміла^[4][5].

Упершыню згаданы паміж 1440—1443 гадамі ў Кнізе данін вялікага князя Казіміра, калі віленскі ваявода Даўгірд надае братам Пятрашку і Мацьку Струмілам «шесть чоловеков Боривойнишки» ў Медніцкай воласці, якіх раней трымаў іх брат Юшка Струміла. Таксама Пятрашка і Мацька разам атрымалі ў спадчыну па бацьку Цеханавец.^[6]

Пачынальнік роду Цеханавецкіх. Меў сыноў Якуба, Мікалая, Станіслава і Яна.^[3]