Механізм Хігса

Механізм Хігса — тэарэтычная пастраенне, тлумачыць спантаннае парушэнне сіметрыі ў квантавай тэорыі поля. У яго аснове ляжыць узаемадзеянне часціц са спецыяльным полем Хігса, у выніку чаго бязмасавыя часціцы набываюць масу. Дзякуючы полю Хігса сіметрычны стан Сусвету страчвае ўстойлівасць, і Сусвет пераходзіць у несіметрычны стан.

Залежнасць патэнцыялу поля Хігса ад сапраўднай і ўяўнай часткі амплітуды поля. Цэнтральны бугарок адпавядае сіметрычнаму стану, але гэта стан няўстойлівы, і сістэма коціцца ў «даліну», якая атачае бугарок, парушаючы сіметрыю

Механізм Хігса выкарыстоўваецца, у прыватнасці, у тэорыі электраслабага ўзаемадзеяння.

Пра эксперыментальнае адкрыццё кванта поля Хігса, базона Хігса, было абвешчана на адкрытым семінары ў ЦЕРН, праведзеным 4 ліпеня 2012 года. Эксперыменты сведчаць пра існаванне новай часціцы з масай 125,3 ± 0,6 ГэВ, якая па пэўных сваіх характарыстыках нагадвае базон Хігса^[1]. Аднак неабходны дадатковыя эксперыменты, каб пацвердзіць, што адкрытая часціца паводзіць сябе цалкам як меркаваны базон са Стандартнай мадэлі.

Гісторыя

Механізм носіць імя Пітэра Хігса, хоць яго прапанавалі ў 1964 незалежна тры групы тэарэтыкаў: Робер Бру і Франсуа Энглер, Пітэр Хігс, а таксама Джэральд Гуральнік, Карл Хаген і Том Кібл. У 2010 усе шэсць навукоўцаў былі ўзнагароджаны прэміяй Сакураі.

Зноскі

1. http://www.telegraph.co.uk/science/science-news/9374758/Higgs-boson-scientists-99.999-sure-God-Particle-has-been-found.html