Мэбля

Мэ́бля (фр.: meuble, ад лац.: mobile) — сукупнасць перасоўных ці ўбудаваных вырабаў для абстаноўкі жылых і грамадскіх памяшканняў і разнастайных зон знаходжання чалавека^[1].

Бытавая мэбля (англ.: Domestic furniture, ням.: Wohnmöbel, фр.: Muebles residentiels) — мэбля для абстаноўкі разнастайных памяшканняў кватэр, дач, для надворнага выкарыстання.

Адрозніваюць:

• набор мэблі — група мэблевых вырабаў з шырокай варыянтнасцю па складу, аб'яднаных паміж сабой архітэктурна-мастацкай (стылістычнай) задачай, прызначаных для абстаноўкі розных функцыянальных зон памяшкання;
• гарнітур мэблі — група мэблевых вырабаў, аб'яднаных мастацка-стылістычнай і канструктыўнай прыкметамі, прызначаных для абстаноўкі пэўнай функцыянальнай зоны памяшкання;
• мэблевы выраб — адзінка прадукцыі мэблевай вытворчасці.

Да мэблі адносяцца: стол, крэсла, ложкі, канапы, шафы розных тыпаў і прызначэнняў.

Гісторыя мэблі

Мэбля (каля 1465, Бельгія)

З'яўленне мэблі адносіцца да часу пераходу першабытных абшчын да аселасці. Мэбля развівалася хутчэй у тых плямёнаў, якія ў сілу кліматычных умоў мелі большую патрэбу ў закрытых памяшканнях. Важнейшай умовай развіцця мэблі была таксама наяўнасць матэрыялу, які мае неабходную трываласць, невялікую вагу і падатлівасць да апрацоўкі. Першае месца сярод гэтых матэрыялаў належыць драўніне. Развіццё мэблі таксама звязана з развіццём мастацкіх стыляў, з асаблівасцямі нацыянальных традыцый побыту і мастацтва ў цэлым.

Віды мэблі

Абедзенны стол для дваіх

Па эксплуатацыйнаму прызначэнню выдзяляюць наступныя віды мэблі:

• бытавая мэбля
• мэбля для грамадскіх памяшканняў — для абстаноўкі прадпрыемстваў і арганізацый з улікам характару іх дзейнасці і спецыфікі функцыянальных працэсаў.
• мэбля для агульнага пакоя
• мэбля для спальні
• мэбля для сталовай
• мэбля для кабінета
• мэбля для ваннага пакоя
• мэбля для пярэдняга пакоя
• дзіцячая мэбля
• кухонная мэбля
• садовая мэбля
• мэбля для дашкольных устаноў
• мэбля для прадпрыемстваў гандлю

Бальнічны ложак (ЗША)

• медыцынская мэбля (для абстаноўкі бальніц і іншых медыцынскіх устаноў)
• бібліятэчная мэбля і інш.

Віды мэблі па функцыянальнаму прызначэнню:

• корпусная мэбля для захоўвання — выкарыстоўваецца для захоўвання і размяшчэння разнастайных прадметаў, да гэтай катэгорыі мэблі адносяцца: шафа, секрэтэр, сервант, тумба, камод, буфет, стэлаж, куфар, паліца і г.д.
• мэбля для сядзення, ляжання (ложак, канапа, кушэтка, крэсла і г.д.)
• стол
• дзіцячы манеж
• вешалка і інш.

Віды мэблі па канструкцыйных прыкметах:

• разборная мэбля
• універсальна-зборная мэбля
• секцыйная мэбля складаецца з некалькіх мэблевых секцый, усталяваных адна на другой альбо адна побач з другой. Вылучаецца мэблевая секцыя, канструкцыйна закончаны мэблевы выраб, прызначаны для выкарыстання як самастойная ці састаўная частка блакіруемых вырабаў.
• неразборная мэбля
• убудаваная мэбля

Шэзлонг

• складная мэбля — для перыядычнага выкарыстання са складным каркасам, канструкцыя якой прадугледжвае яе захоўванне ў складзеным выглядзе. Вырабляюцца складныя сталы, крэслы, вешалкі, шырмы і г.д.

Віды мэблі па тэхналогіі вырабу і матэрыялах:

• гнутая мэбля
• гнутаклееная мэбля
• плеценая мэбля
• мэбля з драўніны
• мэбля з пластмас
• мэбля з метала і інш.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Зноскі

1. ГОСТ 20400-2013 Продукция мебельного производства. Термины и определения