Мігель Понтэ

Луіс Мігель Лімія Понтэ-і-Манса дэ Суньіга (ісп.: Luis Miguel Limia Ponte y Manso de Zúñiga; 1882^[1], Віторыя — 1952, Маон) — іспанскі ваенны дзеяч, удзельнік грамадзянскай вайны 1936—1939 гадоў^[2].

Мігель Понтэ
ісп.: Miguel Ponte
Дата нараджэння	1882[1]
Месца нараджэння	Віторыя, камарка Куадрылья-дэ-Віторыя[d], правінцыя Алава, Краіна Баскаў, Іспанія
Дата смерці	1952
Месца смерці	Маон, Менорка, правінцыя Балеарскія астравы[d], Балеарскія астравы[d], Іспанія
Грамадзянства	Іспанія
Званне	генерал
Бітвы/войны	грамадзянская вайна ў Іспаніі
Узнагароды і званні

Біяграфія

Паходзіў з сям’і арыстакратаў і землеўладальнікаў. Служыў у кавалерыі. У 1931 годзе, калі была абвешчана Другая рэспубліка, пакінуў армію. У жніўні 1932 года прыняў удзел у спробе дзяржаўнага перавароту генерала Хасэ Санхурха (вядомай як Санхурхада). Пасля правалу ўцёк у Партугалію^[3].

У ходзе ліпеньскага путчу 1936 года выступіў на баку змоўшчыкаў, прымаў удзел у паўстанні ў Вальядалідзе. У наступным камандавай 5-й пяхотнай дывізіяй, I і V карпусамі паўстанцкай арміі.

У жніўні 1939 года прызначаны генерал-капітанам Балеарскіх астравоў, але займаў гэтую пасаду ўсяго 9 дзён. Працягваў служыць у якасці камандуючага ўзброенымі сіламі ў Марока^[4].

З 1943 па 1949 быў павераным у картэсах, а таксама кіраўніком Вышэйшага савета ваеннай юстыцыі^[5]. Выступаў за рэстаўрацыю манархіі^[6]. У 1949 годзе на некаторы час, у сувязі з адсутнасцю Франсіска Франка, быў рэгентам краіны^[7].

Абвінавачванні

Быў адным з 35 высокапастаўленых чыноўнікаў рэжыму Франка, пасмяротна абвінавачаных у 2008 годзе Нацыянальным судому у здзяйсненні шматлікіх злачынств у часы грамадзянскай вайны і ў першыя гады рэжыму^[8][9][10].