Мікалай Капітонавіч Сцепаненкаў

Мікалай Капітонавіч Сцепане́нкаў^[3] (руск.: Николай Капитонович Степаненков; нар. 31 кастрычніка 1925) — вучоны ў галіне педагогікі, доктар педагагічных навук (1988), прафесар (1974), акадэмік Міжнароднай акадэміі тэхнічнай адукацыі (1998). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.

Мікалай Капітонавіч Сцепаненкаў
Дата нараджэння	31 кастрычніка 1925(1925-10-31)[1][2] (99 гадоў)
Месца нараджэння	Харына[d], Дарагабужскі павет[d], Смаленская губерня, РСФСР, СССР[1]
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Род дзейнасці	навуковец, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	педагогіка
Месца працы	Гродзенскі педагагічны інстытут імя Янкі Купалы Мінскі дзяржаўны педагагічны інстытут імя Максіма Горкага
Навуковая ступень	доктар педагагічных навук[1] (1988)
Навуковае званне	прафесар[1]
Альма-матар	Смаленскі дзяржаўны педагагічны інстытут (1951)
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся у вёсцы Харына Дарагабужскага павета Смаленскай губерні^[4] (Духаўшчынскага раёна Смаленскай вобласці). У час Вялікай Айччыннай вайны з верасня 1941 па чэрвень 1944 года — разведчык, падрыўнік у партызанскім атрадзе імя Катоўскага брыгады Нікіціна, з 7 жніўня 1944 года — камандзір стралковага аддзялення, узвода 2-й гвардзейскай арміі 3-га Беларускага фронта^[4]. Быў двойчы паранены^[4].

У 1951 годзе скончыў Смаленскі педагагічны інстытут. Працаваў дырэктарам Первамайскай^[4] сярэдняй школы Шумяцкага раёна Смаленскай вобласці. Скончыў аспірантуру Дзяржаўнага педагагічнага інстытута імя А. І. Герцэна ў Санкт-Пецярбургу^[5]. З 1962 года М. К. Сцепаненкаў працаваў у Гродзенскім педагагічным інстытуце (асістэнт кафедры педагогікі і псіхалогіі, з 1964 года — старшы выкладчык, з 1971 года — дацэнт кафедры і дэкан біёлага-хімічнага факультэта^[4]). У 1974 годзе М. К. Сцепаненкаў перайшоў на працу ў Мінскі дзяржаўны педагагічны інстытут імя А. М. Горкага.

Навуковая дзейнасць

Працы па даследаваннях праблем політэхнічнай адукацыі і прафесійнай арыентацыі навучэнцаў, педагагічнай адукацыі настаўніцкіх кадраў. Падрыхтаваў шэраг кандыдатаў і дактароў навук, сярод якіх А. М. Радзькоў, В. П. Таранцей, Г. М. Сендзер, дактары навук з Польшчы, кандыдаты навук з Кубы, В’етнама, Сірыі^[5]. Аўтар і сааўтар вучэбных дапаможнікаў, навукова-метадычных прац.

Сярод апублікаванага:

• О планировании работы классного руководителя / Н. К. Степаненков. — Минск: Народная асвета, 1978. — 95, [1] с.;
• Политехническое образование школьников: учебно-методическое пособие / Н. И. Бабкин, Н. К. Степаненков — Мн.: МПИ, 1980. — 64, [1] с. ; 20 см;
• Политехнические основы подготовки учащихся к труду / Н. К. Степаненков. — Минск: Народная асвета, 1982. — 158 с.;
• Твоё призвание — Мн.: Народная асвета, 1983. — 64 с. 16 см;
• Профессиональная ориентация сельской молодёжи / Н. К. Степаненков. — Мн.: Ураджай, 1988. — 85,[2] с.; 17 см. — ISBN 5-7860-0043-5;
• Педагогика: учеб. пособие для пед. спец. вузов / Н. К. Степаненков ; М-во образования Республики Беларусь, Беларус. гос. пед. ун-т им. Максима Танка. — Минск : Изд. В. М. Скакун, 1998. — 447, [1] с. — Библиогр. в конце тем. — ISBN 985-6235-14-6;
• Педагогика школы: учеб. пособие для студ. по пед. спец. / Н. К. Степаненков. — Мн.: Адукацыя i выхаванне, 2007. — 494, [1] с. — Библиогр.: с. 492—493. — ISBN 978-985-471-234-5 (в пер.);
• Истоки педагогического творчества / Н. К. Степаненков — Мн.: БГПУ, 2011. — 255 с.: ил., табл.; 20 см. — ISBN 978-985-541-027-1.

Узнагароды

• Ордэн Чырвонай Зоркі (1944)
• Медаль «За адвагу» (1945)
• Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» (1945)
• Медаль «За ўзяцце Кёнігсберга»