Міхаіл Апанасавіч Стэльмах

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Стэльмах.

Міхаіл Апанасавіч Стэ́льмах^[1] (укр.: Михайло Панасович Стельмах; 24 мая 1912 — 27 верасня 1983) — украінскі празаік , драматург , паэт , лаўрэат Сталінскай прэміі (1951), Герой Сацыялістычнай Працы (1972). Акадэмік Акадэміі навук УССР (1978). Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР з 1962 года.

Міхаіл Апанасавіч Стэльмах
укр.: Михайло Панасович Стельмах
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	11 (24) мая 1912
Месца нараджэння	Дзякіўцы, Літынскі павет[d], Падольская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	27 верасня 1983(1983-09-27) (71 год)
Месца смерці	Кіеў, УССР, СССР
Пахаванне	Байкавыя могілкі
Грамадзянства	СССР
Дзеці	Yaroslav Stelmakh[d] і Dmytro Stelmakh[d]
Альма-матар	Вінніцкі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	драматург, паэт, палітык, пісьменнік
Гады творчасці	з 1936
Жанр	раман, аповесць[d], п’еса і верш
Мова твораў	украінская
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР Нацыянальная акадэмія навук Украіны Нацыянальны саюз пісьменнікаў Украіны[d]
Прэміі
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Міхаіл Стэльмах нарадзіўся 11(24) мая 1912 года ў вёсцы Дзякіўці (цяпер Літынскі раён Вінніцкай вобласці Украіны ў беднай сялянскай сям’і). У 1929 годзе пасля заканчэння школы паступіў у Вінніцкі педагагічны тэхнікум, затым на літаратурны факультэт Вінніцкага педагагічнага інстытута, які скончыў у 1933 годзе. У 1933—1939 гадах працаваў настаўнікам. У 1939—1945 гадах служыў у Чырвонай Арміі, спачатку радавым артылерыстам, а з 1944 года пасля двух цяжкіх раненняў і лячэння ў горадзе Уфа — карэспандэнтам Першага Украінскага фронту «За гонар Айчыны». Падчас вайны ў Варонежы і Уфе былі апублікаваныя зборнікі вершаў Міхаіла Стэльмаха. Пасля заканчэння вайны прыйшоў на працу ў Інстытут мастацтвазнаўства, фальклору і этнаграфіі Акадэміі навук УССР, дзе прапрацаваў да 1953 года.

М. А. Стэльмах памёр 27 верасня 1983 года. Пахаваны ў Кіеве на Байкавых могілках.

Творчасць

Друкавацца пачаў у 1936 годзе^[1]. Проза Міхаіла Стэльмаха вызначаецца выразнасцю мовы, псіхалагізмам, багаццем фальклорных дэталей^[1]. Аўтар вершаў, п’ес, навел, раманаў, твораў для дзяцей. Пераклаў на ўкраінскую мовы асобныя вершы Я. Купалы, П. Пестрака, А. Астрэйкі, М. Танка^[1].

На беларускую мову творы Міхаіла Стэльмаха перакладалі А. Васілевіч, В. Вітка, М. Маляўка, С. Грахоўскі, Р. Ряхай, Х. Жычка, В. Зуёнак, П. Сушко^[1].

Зноскі

1. БелЭн 2002.