Міхаіл Якаўлевіч Гулько

Міхаіл Якаўлевіч Гулько (20 снежня 1918, Адэса — ?) — беларускі архітэктар.

Міхаіл Якаўлевіч Гулько
Дата нараджэння	20 снежня 1918(1918-12-20)
Месца нараджэння	Адэса, Адэскі павет, Херсонская губерня, Украінская Народная Рэспубліка
Дата смерці	не раней за 1990
Альма-матар	Маскоўскі архітэктурны інстытут (1945)
Месца працы	Белдзяржпраект Мінскграмадзянпраект
Член у	Саюз архітэктараў СССР Беларускі саюз архітэктараў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Гулько.

Біяграфія

Нарадзіўся 20 снежня 1918 года ў Адэсе. Скончыў Маскоўскі архітэктурны інстытут у 1945 г. Працаваў у праектных арганізацыях Фрунзэ, Алматы, з 1965 года — кіраўнік майстэрні, галоўны спецыяліст Белдзяржпраекта, галоўны архітэктар у Мінскграмадзянпраекце^[1]. З 1981 года — галоўны спецыяліст па бюджэтным праектаванні Белдзяржпраекта^[2].

Член Саюза архітэктараў СССР з 1947 года. Пражываў у Мінску^[1].

Творчасць

Шпіталь інвалідаў Вялікай Айчыннай вайны ў пас. Бараўляны

Праект пасёлка будаўнікоў у раёне Танкавай вуліцы. 1947

Асноўныя працы: будынак Белпрампраекта ў Мінску (1953), Палац культуры і жылы дом моладзі ў г. Кара-Тау Казахскай ССР (1963)^[1], серыі тыпавых цагляных праектаў жылых дамоў 89-й серыі^[2], школ і дашкольных устаноў (1967), шпіталь інвалідаў Вялікай Айчыннай вайны ў пас. Бараўляны (1971, у аўтарскім калектыве з У. Крывашэевым), санаторый «Бярэзіна» ў Барысаве (1980, у аўтарскім калектыве), спальны корпус і сталовая з глядзельнай залай^[2] санаторыя «Беларусь» у Сочы (1975)^[1].