Нінэль Аляксандраўна Ткачэнка

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Ткачэнка.

Нінэль Аляксандраўна Ткачэ́нка^[2] (укр.: Нінель Олександрівна Ткаченко; 21 лістапада 1928, Харкаў, УССР — 26 верасня 2007, Масква, Расія) — савецкая, украінская, беларуская і расійская оперная спявачка (сапрана), рэжысёр-пастаноўшчык. Народная артыстка СССР (1964).

Нінэль Аляксандраўна Ткачэнка
Дата нараджэння	21 лістапада 1928(1928-11-21)[1]
Месца нараджэння	Харкаў, Харкаўская акруга[d], УССР, СССР[1]
Дата смерці	26 верасня 2007(2007-09-26) (78 гадоў)
Месца смерці	Масква, Расія
Месца пахавання	Траякураўскія могілкі
Краіна	СССР  Расія
Альма-матар	Харкаўскае музычнае вучылішча імя Б. М. Ляташынскага[d]
Месца працы	Дзяржаўны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета БССР Маскоўская дзяржаўная акадэмічная філармонія[d] Адэскі нацыянальны акадэмічны тэатр оперы і балета Нацыянальная музычная акадэмія Украіны імя Пятра Чайкоўскага Львоўскі нацыянальны акадэмічны тэатр оперы і балета імя Саламіі Крушальніцкай
Музычная дзейнасць
Прафесіі	оперная спявачка, рэжысёр, principal director
Гады актыўнасці	з 1958
Пеўчы голас	сапрана
Інструменты	вакал
Прэміі
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзілася 21 лістапада 1928 года ў Харкаве. У 1958 годзе скончыла Харкаўскую кансерваторыю па класе спеву ў Т. Я. Веске.

З 1958 года спявала ў Опернай студыі Кіеўскай кансерваторыі.

У 1960—1962 гадах была салісткай Львоўскага, у 1962—1968 гадах — Беларускага, а ў 1968—1980 гадах — Адэскага тэатраў оперы і балета.

З 1982 года была салісткай і мастацкім кіраўніком Маскоўскай філармоніі.

Спявала ў Вялікім тэатры (Ліза ў «Пікавай даме» П. І. Чайкоўскага, Яраслаўна ў «Князе Ігары» А. П. Барадзіна, Аіда ў аднайменнай оперы Дж. Вердзі, Тоска ў аднайменнай оперы Дж. Пучыні).

Выступала як камерная спявачка. У яе шырокім канцэртным рэпертуары прадстаўлены оперныя арыі, рамансы і народныя песні, якія нячаста выконваюцца. Зрабіла мноства памятных запісаў, якія ўвайшлі ў «залаты фонд» Усесаюзнага радыё.

Гастралявала за мяжой. У 1976 годзе выканала партыю Абігайль у оперы «Набука» Дж. Вердзі на Міжнародным фестывалі опернага мастацтва ў Сегедзе (Венгрыя).

З 1991 па 2003 год — мастацкі кіраўнік, рэжысёр-пастаноўшчык і кіраўнік вакальнай майстэрні Канцэртнага аб’яднання Маскоўскай філармоніі^[3].

З 2002 па 2007 год — мастацкі кіраўнік дзяржаўнага ансамбля салістаў «АРос» («Масканцэрт»).

Абіралася дэпутатам Мінскага гарадскога Савета дэпутатаў.

Памерла 26 верасня 2007 года ў Маскве^[4]. Пахавана ў Маскве на Траякураўскіх могілках.

Узнагароды

• Народная артыстка СССР (1964),
• ордэн Пашаны (1999),
• ордэн «За заслугі перад Айчынай» IV ступені,
• Памятны знак «Залаты Апалон» Фонду імя П. І. Чайкоўскага.