Ота Мюлер (мастак)

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Мюлер.

Ота Мюлер (ням.: Otto Mueller; 16 кастрычніка 1874, Лібау, Сілезія — 24 верасня 1930, Брэслау) — нямецкі мастак, прадстаўнік нямецкага экспрэсіянізму, член групы «Мост» з 1910 года.

Ота Мюлер
ням.: Otto Mueller
Дата нараджэння	16 кастрычніка 1874(1874-10-16)[1][2][…]
Месца нараджэння	Любаўка, Гміна Любаўка, Каменнагурскі павет, Ніжнесілезскае ваяводства, Польшча[3]
Дата смерці	24 верасня 1930(1930-09-24)[1][2][…] (55 гадоў)
Месца смерці	Брэслау, Брэслаўскі ўрадавы рэгіён, Ніжняя Сілезія, Вольная дзяржава Прусія, Германскі рэйх або Абарнікі, Гміна Абарнікі, Абарніцкі павет, Велікапольскае ваяводства, Польшча[4]
Месца пахавання	Грабішынскія могілкі[d]
Грамадзянства	Германія[5]
Жонка	Maschka Mueller[d], Elsbeth Herbig-Mueller[d] і Elfriede Mueller[d][6]
Род дзейнасці	мастак, выкладчык універсітэта, графік, ілюстратар, літограф, настаўнік
Месца працы	Акадэмія прыгожых мастацтваў імя Эўгеніюша Геперта ва Уроцлаве[d]
Вучоба	Мюнхенская акадэмія мастацтваў
Мастацкі кірунак	экспрэсіянізм
Уплыў на	Ян Цыбіс
Член у	Die Brücke
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жыццё і творчасць

У 1890—1894 гадах вывучаў літаграфію ў Гёрліцы. У 1894—1896 гадах вучыўся ў Акадэміі мастацтваў у Дрэздэне, пасля заканчэння паехаў з пісьменнікам Гаўптманам у Швейцарыю і Італію. У 1898—1899 гадах працягваў вывучэнне жывапісу ў Мюнхене ў фон Штука, затым вярнуўся ў Дрэздэн.

У 1908 годзе пераехаў у Берлін, пазнаёміўся з Лембрукам і Рыльке. У 1910 годзе член мастацкай групы «Мост», адзін з заснавальнікаў «Новага Сецэсіёна». У 1912 годзе прыняў удзел у кёльнскай выстаўцы «Зондэрбунд», ездзіў з Кірхнерам у Чэхію. У 1916—1918 гадах падчас Першай сусветнай вайны прызваны на ваенную службу, пасля заканчэння вайны вярнуўся ў Берлін.

У 1919 годзе — член «Рабочага савета для мастацтва»; прафесар Мастацкай акадэміі ў Брэслау (цяпер Уроцлаў). У 1924—1930 гадах здзейсніў шматлікія паездкі ў Далмацыю, Венгрыю, Румынію і Балгарыю. У 1937 годзе творы мастака нацысты аб’явілі прыналежнымі да «дэгенератыўнага мастацтва». З нямецкіх музеяў выдалены 357 яго карцін.