Палітыка Намібіі

Намібія — унітарная рэспубліка, стабільная шматпартыйная прэзідэнцка-парламенцкая дэмакратыя. Намібія атрымала незалежнасць толькі 21 сакавіка 1990 года, пасля узброенай барацьбы з ПАР. Адрозніваецца высокай палітычнай, эканамічнай і сацыяльнай стабільнасцю. Намібія з'яўляецца дзяржавай-членам Арганізацыі Аб'яднаных Нацый (ААН), Супольнасці па пытаннях развіцця поўдня Афрыкі (САДК), Афрыканскага саюза (АС), а таксама Садружнасці нацый.

Дзяржаўны лад

Намібія — дэмакратычная змешаная рэспубліка. Канстытуцыя дэкларуе і падтрымлівае прынцып падзелу ўлады. Прэзідэнт выбіраецца на пяцігадовы тэрмін і адначасова з'яўляецца лідарам краіны і кіраўніком урада. Двухпалатны парламент складаецца з Нацыянальнага Савета (26 сенатараў) і Нацыянальнай Асамблеі (72 дэпутаты). Нягледзячы на тое, што канстытуцыя прадпісвае шматпартыйную сістэму, нязменным палітычным манапалістам ад часу набыцця незалежнасці застаецца партыя СВАПО

Знешняя палiтыка

Намібія мае цесныя адносіны з дзяржавамі, якія дапамагалі ёй у вайне за незалежнасць, уключаючы Кiтайскую Народную Рэспубліку, Расiю і Кубу. Намібія ўмацоўвае эканамічныя і палітычныя сувязі ў паўднёваафрыканскім рэгіёне: з’яўляецца членам Супольнасці развіцця Поўдня Афрыкі і паўднёваафрыканскага мытнага саюза. Намібія з'яўляецца прыхільнікам далейшай рэгіянальнай інтэграцыі^[1].

Намібійска-беларускія адносіны

У Віндхуку беларускай амбасады няма, затое па сумяшчальніцтве тут акрэдытаваны беларускі пасол у ПАР.^[2] 24 кастрычніка 2016 прэм'ер-міністр Беларусі Андрэй Кабякоў сустрэўся з нігерыйскім віцэ-прэм'ерам Нетумба Нандзі-Ндаітвай. Кабякоў адзначыў, што "ёсць значны патэнцыял пашырэння супрацоўніцтва ў сферы сельскай гаспадаркі, здабыўной прамысловасці, адукацыі. Улічваючы развіццё ў Намібіі горназдабыўной галіны, прапануем разгледзець пастаўкі ў вашу краіну кар'ернай тэхнікі, шахтавага абсталявання, а таксама вымяральнага абсталявання радыяцыйнага кантролю, якое запатрабаваныя пры здабычы урану". Затым беларускі прэм'ер прапанаваў Намібіі падзяліцца вопытам стварэння аграгарадкоў.^[3]

Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел

Асноўны артыкул: Адміністрацыйны падзел Намібіі

Карта адміністрацыйнага падзелу Намібіі

Адміністрацыйна Намібія падзелена на 14 рэгіёнаў. Гэта ўнітарная дзяржава.

№	Вобласці	Адміністрацыйны цэнтр	Насельніцтва, чал. (2011)	Плошча, км²	Шчыльнасць, чал./км²
1	Куненэ	Апува	86 856	115 293	0,75
2	Амусаці	Аўтапі	243 166	26 573	9,15
3	Ашана	Ашакаці	176 674	8 653	20,42
4	Ахангвена	Ээнхана	245 446	10 703	22,93
5	Ашыкота	Амутыя	181 973	38 653	4,71
6	Заходняе Каванга	Нкурэнкуру	107 505	23 166	4,64
7	Усходняе Каванга	Рунду	115 447	25 576	4,51
8	Замбезі	Катыма-Муліла	90 596	14 528	6,24
9	Эронга	Свакапмунд	150 809	63 579	2,37
10	Ачасандзьюпа	Ачываронга	143 903	105 185	1,37
11	Амахеке	Габабіс	71 233	84 612	0,84
12	Кхомас	Віндхук	342 141	37 007	9,25
13	Хардап	Марыенталь	79 507	109 651	0,73
14	Карас	Кітмансхуп	77 421	161 215	0,48

Зноскі

1. https://www.globalsecurity.org/military/world/africa/na-forrel.htm
2. Архіўная копія (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 18 студзеня 2019. Праверана 10 студзеня 2019.
3. https://www.belarus.by/ru/press-center/speeches-and-interviews/kobjakov-belarus-i-namibija-mogut-rasshirit-sotrudnichestvo-v-selskom-xozjajstve-promyshlennosti-i-obrazovanii_i_0000047699.html Архівавана 16 жніўня 2020.