Педра Кармона Эстанга

Педра Франсіска Кармона Эстанга (ісп.: Pedro Francisco Carmona Estanga; нар. 6 ліпеня 1941(1941-07-06), Баркісімета) — венесуэльскі прамысловец, былы лідар венесуэльскай гандлёвай арганізацыі. Абвясціў сябе прэзідэнтам Венесуэлы з 12 па 13 красавіка 2002 года ў выніку ваеннага перавароту супраць Уга Чавеса.

Педра Кармона Эстанга
ісп.: Pedro Carmona Estanga
прэзідэнт Венесуэлы[d] 12 красавіка 2002 — 13 красавіка 2002
Папярэднік	Уга Чавес
Пераемнік	Diosdado Cabello[d]
Нараджэнне	6 ліпеня 1941(1941-07-06) (84 гады) Баркісімета, Лара, Венесуэла
Адукацыя	Каталіцкі ўніверсітэт Андрэса Бэла[d] Брусельскі свабодны ўніверсітэт
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пасля няўдалага перавароту і аднаўлення ранейшай улады эміграваў у Бразілію. Пазней з’яўляўся ў Маямі, ЗША^[1].

У 80-х — 90-х гадах граў важную ролю ў прамысловасці Венесуэлы, бо быў кіраўніком нафтахімічнымі кампаніямі, уключаючы Industrias Venoco (1990—2000).

Паводле некаторых крыніц, «Колін Паўэл правёў прынамсі адну сустрэчу з Педра Кармона ў Багаце у снежні 2002», падчас венесуэльскай усеагульнай забастоўкі 2002—2003 гадоў^[2].

Пераварот

11 красавіка 2002 года па закліку аднаго з найбуйнейшых прафсаюзаў Венесуэлы адбылася маніфестацыя з удзелам каля 200 000 чалавек ля штаб-кватэры PDVSA у абарону звольненых работнікаў кампаніі. Пасля маніфестацыі арганізатары пратэсту нечакана вырашылі змяніць маршрут маршу і павялі тысячы пратэстоўцаў да прэзідэнцкага палаца Мірафлорэс, дзе праходзіла дэманстрацыя прыхільнікаў прэзідэнта. Калі натоўпы пратэстоўцаў наблізіліся да прыхільнікаў прэзідэнта ля палаца, раптам пачалася стральба снайпераў, ад якой загінула 20 і было паранена каля 100 удзельнікаў абодвух маршаў.

Увечары 11 красавіка падраздзяленні узброеных сіл і танкі пачалі атачаць палац Мірафлорэс; пазней прадстаўнікі ўзброеных сіл сустрэліся ў палацы з прэзідэнтам Чавесам і запатрабавалі ад прэзідэнта сысці ў адстаўку. Ужо раніцай 12 красавіка камандуючы ўзброенымі сіламі генерал Лукас Рынкон публічна абвясціў пра тое, што Чавес пагадзіўся сысці ў адстаўку.

Пасля перавароту Чавеса даставілі на вайсковую базу на востраве Орчыла, дзе ён сустрэўся з прадстаўнікамі каталіцкай царквы і вайскоўцамі. Адхіленага прэзідэнта, такім чынам, утрымлівалі на востраве ў чаканні яго далейшага лёсу. 13 красавіка ў Чавеса атрымалася перадаць запіску, у якой сцвярджалася, што ён не адракаўся ад улады.

12 красавіка 2002 года быў абвешчаны новы пераходны «дэмакратычны ўрад нацыянальнага адзінства» на чале з лідарам асацыяцыі прадпрымальнікаў Венесуэлы Педра Кармона.

Пасля перавароту

Пасля падаўлення путчу Педра Кармона схаваўся ў Пасольстве Рэспублікі Калумбія. Пазней, пасля прадастаўлення яму гэтай краінай палітычнага прытулку, ён быў вывезены туды. Гэты факт моцна ўскладніў узаемаадносіны паміж Венесуэлай і Калумбіяй. У Багаце Кармона заняўся выкладчыцкай працай у прыватным універсітэце Серхіа Арбаледы.