Пеліканападобныя

Пеліканападобныя, весланогія (Pelecaniformes) — атрад вадаплаўных птушак.

Пеліканападобныя
Sula leucogaster
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Птушкі Падклас:  Нованёбныя Атрад:  Пеліканападобныя
Міжнародная навуковая назва
Pelecaniformes Sharpe, 1891
Сямействы
Phalacrocoracidae Anhingidae Sulidae Pelecanidae Phaethontidae Fregatidae
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   174670 NCBI   9205 EOL   2918020 FW   36634

Вядомы з ранняга эацэну (каля 40 млн г. назад). Падзяляюцца на 6 сямействаў: бакланавыя, змеяшыйкавыя, олушавыя, пеліканавыя, фаэтонавыя і фрэгатавыя, 56 відаў.

Птушкі сярэдніх і буйных памераў, размах крылаў да 3 м, маса ад 400 г да 14 кг. Апярэнне шчыльнае, густое. Ногі кароткія, з плавальнай перапонкай (злучае ўсе 4 пальцы). Ёсць гарлавы мяшок (акрамя фаэтонавых).

Пашыраны ўсюды, акрамя палярных абласцей, пераважна ў субтропіках на ўзбярэжжах мораў, па бзрагах рэк, азёр. Большасць відаў селіцца калоніямі. На Беларусі адзначаны як рэдкі від — баклан вялікі і залётны від — пелікан ружовы.

Кормяцца рыбай і іншымі воднымі жывёламі. Манагамы. Нясуць да 6 яец.

Некаторыя віды бакланаў, олушаў і пеліканаў — асноўныя выпрацоўшчыкі гуана на ўзбярэжжах Паўднёвай Амерыкі і Паўднёвай Афрыкі.

Літаратура

• Самусенка Э. Пеліканападобныя // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 12. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0198-2 (т. 12).