Перыгё

Перыгё (фр.: Périgueux, акс.: Periguers) — горад у Францыі, размешчаны ў дэпартаменце Дардонь рэгіёна Новая Аквітанія на правым беразе суднаходнай ракі Іль. Насельніцтва складае 29 573 чалавек, паводле звестак 2010 года.

Горад
Перыгё
фр.: Périgueux
Герб
45°11′06″ пн. ш. 0°43′08″ у. д.HGЯO
Краіна	Францыя
Рэгіён	Новая Аквітанія
Дэпартамент	Дардонь
Кіраўнік	Мішэль Майран[d]
Гісторыя і геаграфія
Заснаваны	1240
Плошча	9,82 км²
Вышыня цэнтра	75—189 м
Водныя аб’екты	Іль[d][1]
Часавы пояс	UTC+1, летам UTC+2
Насельніцтва
Насельніцтва	29573 чалавекі (2010)
Шчыльнасць	3012 чал./км²
Агламерацыя	100399
Лічбавыя ідэнтыфікатары
Паштовы індэкс	24000
Код INSEE	24322
perigueux.fr/ (фр.)
Паказаць/схаваць карты
Перыгё
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя

Да прыходу рымлян на месцы Перыгё было паселішча кельцкага племені петракорыяў; рымляне далі яму назву Весуна (па-лацінску: Vesuna). Пасля спусташэння варварамі паселішча моцна скарацілася ў памерах і стала называцца Цывіт Петракорыум (па-лацінску: Civitas Petrocorium, у перакладзе «горад петракорыяў») — адсюль паходзіць назва сучаснага горада.

Першым мясцовым біскупам быў св. Фронт, чые мошчы былі змешчаныя ў абацтве Пуі–Сен Фрон на ўсход ад старога горада. Гэта абацтва стала ў Сярэднявеччы другім цэнтрам горада і супернічала з першым да 1251 года, калі яны былі юрыдычна аб’яднаны. Перыгё быў спустошаны англічанінамі падчас Стагадовай вайны і гугенотамі падчас рэлігійных войнаў XVI стагоддзя.

Славутасці

Галоўная славутасць Перыгё — знакаміты сабор Сен-Фрон, які рэзка вылучаецца сярод французскіх сярэднявечных храмаў сваёй пяцікупальнай архітэктурай у візантыйскім стылі.