Перыгё

Перыгё (фр.: Périgueux, акс.: Periguers) — горад у Францыі, размешчаны ў дэпартаменце Дардонь рэгіёна Новая Аквітанія на правым беразе суднаходнай ракі Іль. Насельніцтва складае 29 573 чалавек, паводле звестак 2010 года.

Горад Перыгё фр.: Périgueux Герб Краіна  Францыя Рэгіён Новая Аквітанія Дэпартамент Дардонь Каардынаты 45°11′06″ пн. ш. 0°43′08″ у. д.HGЯO Кіраўнік Мішэль Майран[d] Заснаваны 1240 Плошча 9,82 км² Вышыня цэнтра 75—189 м Водныя аб’екты Іль[d][1] Насельніцтва 29573 чалавекі (2010) Шчыльнасць 3012 чал./км² Агламерацыя 100399 чалавек Часавы пояс UTC+1, летам UTC+2 Паштовы індэкс 24000 Код INSEE 24322 Афіцыйны сайт perigueux.fr (фр.) Перыгё на карце Францыі

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя

Да прыходу рымлян на месцы Перыгё было паселішча кельцкага племені петракорыяў; рымляне далі яму назву Весуна (па-лацінску: Vesuna). Пасля спусташэння варварамі паселішча моцна скарацілася ў памерах і стала называцца Цывіт Петракорыум (па-лацінску: Civitas Petrocorium, у перакладзе «горад петракорыяў») — адсюль паходзіць назва сучаснага горада.

Першым мясцовым біскупам быў св. Фронт, чые мошчы былі змешчаныя ў абацтве Пуі–Сен Фрон на ўсход ад старога горада. Гэта абацтва стала ў Сярэднявеччы другім цэнтрам горада і супернічала з першым да 1251 года, калі яны былі юрыдычна аб’яднаны. Перыгё быў спустошаны англічанінамі падчас Стагадовай вайны і гугенотамі падчас рэлігійных войнаў XVI стагоддзя.

Славутасці

Галоўная славутасць Перыгё — знакаміты сабор Сен-Фрон, які рэзка вылучаецца сярод французскіх сярэднявечных храмаў сваёй пяцікупальнай архітэктурай у візантыйскім стылі.