Прыгоннае права

Прыгоннае права — сукупнасць юрыдычных норм, якія замацоўвалі забарону сялянам сыходзіць («пайсці») з пэўных зямельных надзелаў без дазволу ўлады (гэта значыць прымацаванне сялян да зямлі або «непахожасць» сялян; калі тыя, хто «пайшоў» — беглыя, падлягаюць прымусоваму вяртанню), спадчыннае падпарадкаванне сялян адміністрацыйнай і судовай уладзе пэўнага землеўладальніка (у тым ліку феадала), пазбаўленне сялян права адчужаць зямельныя надзелы і набываць нерухомасць, часам — магчымасць для феадала адчужаць сялян без зямель.

Гл. таксама

• Месячына

Літаратура

• Лыч Г. М. Трагедыя беларускага сялянства. — Мінск: Мінскі інстытут кіравання, 2003. — С. 9-21. — ISBN 985-6732-43-3