Прылепскае каралеўства

Прылепскае каралеўства (сербск.: Држава краља Марка макед.: Прилепско кралство балг.: Прилепско кралство) — адна са шматлікіх дзяржаў, якія ўзніклі ў Македоніі пасля распаду імперыя Стэфана Душана ў канцы XIV стагоддзя^[1], першапачаткова Прылепская дэспація.

Гістарычная дзяржава
Прылепскае каралеўства
сербск.: Прилепско краљевство макед.: Прилепско кралство
Сцяг Герб
1366 — 1395
Сталіца	Прылеп
Мова(ы)	?
Рэлігія	?
Форма кіравання	манархія
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Прылепскае каралеўства

Правіцелем каралеўства быў знатны сербскі военачальнік Вукашын Мрняўчавіч, які спачатку ў 1350 годзе быў жупанам Прылепа. Пасля смерці цара Стэфана Душана у 1355 годзе Вукашын падтрымаў цара Стэфана Слабага, які надаў яму тытул дэспата. У 1365 годзе цар Ураш абвясціў яго саправіцелем і каралём. Вукашын хутка адрокся ад сюзэрэна і ў 1366 годзе стаў самастойным правіцелем.

Пасля гібелі Вукашына ў 1371 годзе карону атрымаў яго старэйшы сын Марка Мрняўчавіч, вядомы як Каралевіч Марка^[2][3]. Сталіцай дзяржавы быў Прылеп^[4]. Каралеўства было анексавана асманскім султанам Баязідам I пасля смерці яго васала Марка ў 1395 годзе^[5].

Зноскі

1. The last centuries of Byzantium, (1261—1453 by Donald MacGillivray Nicol
2. The Bulgarians in their historical, etnografical and political frontiers
3. History of Serbia, by Harold William Vazeille Temperley(недаступная спасылка)
4. A history of tht Balcans: a regional overview from a Bulgarian perspective, by Plamen S. Tzvetkov
5. documents on the struggle of the Macedonian Pepole for Independence and a Nation-state