Пухавіцкая воласць

Пухавіцкая воласць — адміністрацыйная адзінка ў складзе Ігуменскага павета Мінскай губерні, існавала да 1924 года. Адміністрацыйны цэнтр — мястэчка Пухавічы.

Пухавіцкая воласць
Краіна	Расійская імперыя  Польская Рэспубліка  СССР
Уваходзіць у	Чэрвеньскі павет
Адміністрацыйны цэнтр	Пухавічы
Дата ўтварэння	1860-я
Дата скасавання	17 ліпеня 1924

Гісторыя

Карта валасцей Мінскай губерні, 1892 г.

Пухавіцкая воласць утворана пасля 1861 года. У 1880-х гадах уключала 7 сельскіх грамад (Ачыжскае, Берліжскае, Блоньскае, Вугалецкае, Пухавіцкае, Турынскае, Хідрынскае), 26 населеных пунктаў (найбуйнейшыя — Пухавічы, Блонь, Падосава, Турын)^[1].

Рынак у Пухавічах, 1910 г.

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай воласць абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. Жыхары Пухавічаў накіроўвалі звароты ў Народны Сакратарыят Беларусі са скаргамі на дзеянні нямецкіх акупацыйных улад^[2]. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (польск.: Gmina Puchowicze; Ігуменскі павет, Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР. Скасавана 17 ліпеня 1924 года ў сувязі з утварэннем Менскай акругі і падзелам на раёны.

Насельніцтва

• 1880-я гады — 9459 жыхароў^[1]
• 1919 год — 16475 жыхароў^[3]