Пятрыгі

Пятры́гі^[1] (трансліт.: Piatryhi, руск.: Петрыги) — вёска ў Мсціслаўскім раёне Магілёўскай вобласці. Уваходзіць у склад Ходасаўскага сельсавета.

Вёска Пятрыгі Краіна Беларусь Вобласць Магілёўская Раён Мсціслаўскі Сельсавет Ходасаўскі Каардынаты 53°53′50″ пн. ш. 31°19′40″ у. д.HGЯO Насельніцтва ▼25 чал. (2009) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 2240 Аўтамабільны код 6 СААТА 7246808041 Пятрыгі Пятрыгі

Геаграфія

Размешчана за 35 км на паўночны захад ад Мсціслава, 70 км ад Магілёва, 15 км ад чыгуначнай станцыі Ходасы на лініі Орша-Сураж, на рацэ Волчас (прыток р. Сож).

Рэльеф раўнінны, на паўднёвым захадзе мяжуе з лесам. Транспартныя сувязі па мясцовай дарозе і потым шашы Мсціслаў-Магілёў.

Гісторыя

Згадваецца ў 1642 годзе як вёска Пятрыжычы і ў 1669 годзе^[2] ў Аршанскім павеце Вялікага Княства Літоўскага^[3]. У 1858 годзе ў Беліцкай воласці Чэрыкаўскага павета Магілёўская губерні. У канцы XIX ст. частка жыхароў апроч земляробства займалася бандарным промыслам. У 1909 г. побач з вёскай была яшчэ адна аднайменная вёска і фальварак Насаленскай.

Савецкая ўлада ўстаноўлена ў студзені 1918 г. У 1920-я гады абедзве вёскі Пятрыгі аб’яднаны. У 1931 г. арганізаваны калгас, які ў 1932 г. аб’ядноўваў 43 гаспадаркі, меў 501 га ворыва, абслугоўвала яго Ходасаўская МТС імя Тэльмана. Працавала кузня па рамонце сельгасінвентару.

У Вялікую Айчынную вайну ад 14 ліпеня 1941 г. да 30 верасня 1943 г. акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі. У 1999 г. у складзе саўгаса «Забалацце».

Да 18 лістапада 1966 года вёска ўваходзіла ў склад Доўгавіцкага сельсавета^[4], да 22 лютага 2012 года — у склад Забалацкага сельсавета^[5].

Насельніцтва

• 1858 год — 10 двароў, 28 жыхароў,
• 1880 год — 23 двары, 68 жыхароў.
• 1897 год — 56 двароў, 266 жыхароў
• 1909 год — 17 двароў, 35 жыхароў; суседняя аднайменная вёска і фальварак Насаленскай — 52 двары, 273 жыхары.
• 2012 год — 26 жыхароў
• 2013 год — 25 жыхароў
• 2014—2015 гады — 23 жыхары
• 2016 год — 19 жыхароў

Вядомыя асобы

• Іван Пятровіч Кулакоў (нар. 1938) — член экіпажа падводнай лодкі К-19, узнагароджаны ордэнам Мужнасці. Быў залічаны ў вучэбны атрад падводнага плавання ў г. Ленінградзе. Затым атрад накіравалі ў Мурманск на Паўночны флот. Вясной 1959 года накіраваны ў Северадзвінск, дзе дабудоўвалі ракетаносец К-19. 4 ліпеня 1961 года на К-19 здарылася сур'ёзная аварыя, якая пагражала выбухам карабля. Мічман І. Кулакоў тройчы ўваходзіў у рэактарны адсек, правяраў і выпраўляў недахопы ў сістэме ахалоджвання рэактара, чым прадухіліў ядзерны выбух.
• Мікалай Станіслававіч Мураўёў — воін-інтэрнацыяналіст. Загінуў у Афганістане, пасмяротна ўзнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі.