Пяцігорск

Пяцігорск (руск.: Пятигорск) — горад (з 1830 года) у Расіі, у складзе Стаўрапольскага края. Насельніцтва 139,7 тыс. чалавек (2005). Заснаваны ў 1780 годзе.

Горад
Пяцігорск
руск.: Пятигорск
Сцяг[d] Герб[d]
44°02′ пн. ш. 43°03′ у. д.HGЯO
Краіна	Расія
Рэгіён	Стаўрапольскі край
Кіраўнік	Q4461689?[1] і Dmitry Voroshilov[d][2]
Гісторыя і геаграфія
Заснаваны	1780
Першае згадванне	XIV
Горад з	1830
Плошча	97 км²
Вышыня цэнтра	500 м
Часавы пояс	UTC+3
Насельніцтва
Насельніцтва	▲ 142 882[3] чалавек (2010)
Шчыльнасць	1473 чал./км²
Лічбавыя ідэнтыфікатары
Тэлефонны код	8793
Паштовы індэкс	357500
Аўтамабільны код	26
pyatigorsk.org
Паказаць/схаваць карты
Пяцігорск Пяцігорск
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Горад-курорт размешчаны раёне Каўказскіх Мінеральных Вод, пераважна на левым беразе ракі Падкумак. Сярод іншых курортаў Каўказскіх Мінеральных Вод Пяцігорск мае найбольш разнастайныя прыродныя лячэбныя рэсурсы. Ёсць звыш 40 крыніц мінеральных вод, якія адрозніваюцца па хімічным складзе і тэмпературы вады; некаторыя з іх радонавыя. З размешчанага каля Пяцігорска Тамбуканскага возера здабываюць высокакаштоўную ў тэрапеўтычным дачыненні сульфідны глей. Спрыяльныя кліматычныя ўмовы летам і ў пачатку восені дазваляюць выкарыстаць іх для клімататэрапіі.

Вышыня над узроўнем мора — каля 600 метраў. Вышэйшы пункт у ваколіцах горада — вяршыня гары Бештау — 1401 м. Таксама ў межах горада размешчаны вяршыні гор: Машук, Гарачая, Пост, Пікет, Казачка і інш.

Дзейнічаюць больш за два дзесяткі санаторна-курортных устаноў. Прамысловасць Пяцігорска арыентавана пераважна на абслугоўванне запатрабаванняў курорта. Прадпрыемствы харчасмакава прамысловасці: мясны, вінны камбінаты, малака- і півавараны заводы, кандытарская фабрыка. Лёгкая прамысловасць: швейная, абутковая, дываннаткацкая фабрыкі. Развіта таксама машынабудаванне і металаапрацоўка: ПА «Пяцігорсксельмаш» па выпуску машын і абсталявання для птушкагадоўлі. Заводы: аўтаспецбудавання, электрамеханічны і інш. Ёсць таксама хімічны завод.

Насельніцтва

Статыстыка колькасці насельніцтва з 1831 па 2025 Год Колькасць 1831 302 [4] 1836 1 175 [5] 1842 2 324 [6] 1856 6 900 [7] 1865 6 350 [8] 1866 8 862 [9] 1875 13 166 [10] 1877 11 906 [10] 1885 12 329 [8] 1897 18 440 [11] 1899 20 000 [12] 1904 25 059 [13] 1905 27 000 [13] 1913 32 000 [14] 1914 35 307 [15] 1916 38 000 [16] 1923 38 097 [17] 1925 38 097 [18] Год Колькасць 1926 41 000 [19] 1931 55 607 [20] 1937 79 088 [21] 1939 63 162 [22] 1943 42 426 [23] 1959 69 617 [24] 1961 73 000 [25] 1962 74 000 [7] 1967 81 000 [7] 1970 93 085 [26] 1973 98 000 [7] 1975 105 000 [27] 1976 105 000 [28] 1979 109 901 [29] 1982 115 000 [30] 1985 113 000 [31] 1986 120 000 [28] 1987 121 000 [32] Год Колькасць 1989 129 499 [33] 1990 126 000 [34] 1991 131 000 [28] 1992 132 000 [28] 1993 132 000 [28] 1994 132 000 [28] 1995 128 000 [31] 1996 129 000 [31] 1997 134 000 [35] 1998 129 000 [31] 1999 133 100 [36] 2000 132 500 [37] 2001 126 800 [31] 2002 140 559 [38] 2003 140 600 [7] 2004 139 800 [39] 2005 139 700 [40] 2006 139 500 [41] Год Колькасць 2007 139 300 [42] 2008 140 100 [43] 2009 141 084 [44] 2010 142 511 [45] 2011 142 664 [46] 2012 143 784 [47] 2013 145 427 [48] 2014 145 952 [49] 2015 145 971 [50] 2016 145 448 [51] 2017 145 836 [52] 2018 145 885 [53] 2019 146 262 [53] 2020 147 861 [54] 2021 146 473 [55] 2023 144 955 [56] 2024 143 428 [57] 2025 142 895 [58]

Гарады-пабрацімы

•  Dubuque^[d], ЗША
•  Trikala Prefecture^[d], Грэцыя (14 чэрвеня 1995)^[59]
•  Кочы, Індыя
•  Панагюрыштэ, Балгарыя
•  Трыкала^[d], Грэцыя (14 чэрвеня 1995)^[59]
•  Хевіз^[d], Венгрыя^[60]
•  Швертэ, Германія

Вядомыя ўраджэнцы і жыхары

• Пётр Сямёнавіч Самадураў (1908—1985) — вучоны, геолаг, мінералог і петрограф, кандыдат геолага-мінералагічных навук, доктар геаграфічных навук^[61].
• Мірза Масэсавіч Авакаў (1925—1987) — юрыст. Доктар юрыдычных навук (1968), прафесар (1968).