Пётр Пятровіч Міклашэвіч

From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

Пётр Пятро́віч Міклашэ́віч (нар. 18 кастрычніка 1954, Касута, Вілейскага раёна, Мінская вобласць, БССР) — Старшыня Канстытуцыйнага суда Рэспублікі Беларусь (з 2008 года), Генеральны пракурор Беларусі (2004—2008), дзяржаўны саветнік юстыцыі 1-га класа, Заслужаны юрыст Рэспублікі Беларусь.

Хуткія факты Пётр Пятровіч Міклашэвіч, 3-і Старшыня Канстытуцыйнага суда Рэспублікі Беларусь ...
Remove ads

Біяграфія

У 1981 годзе скончыў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт па спецыяльнасці Правазнаўства.

З 1972 па 1982 год праходзіў службу ва Узброеных Сілах.

З 1982 года працаваў суддзём, старшынёй суда Буда-Кашалёўскага раёна, суддзём Гомельскага абласнога суда. У 1989—1998 гадах — на пасадзе старшыні Гомельскага абласнога суда.

У 1998—1999 гадах — першы намеснік Міністра юстыцыі Рэспублікі Беларусь.

З 1999 па 2004 год працаваў на пасадзе першага намесніка Старшыні Вярхоўнага Суда Рэспублікі Беларусь.[2]

У 2004 — 2008 гадах — Генеральны пракурор Рэспублікі Беларусь[3].

З лютага 2008 года — суддзя і Старшыня Канстытуцыйнага Суда Рэспублікі Беларусь.

8 лютага 2013 Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь са згоды Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь прызначаны Старшынёй Канстытуцыйнага Суда Рэспублікі Беларусь на новы пяцігадовы тэрмін[4].

31 студзеня 2018 года Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь прызначаны Старшынёй Канстытуцыйнага Суда Рэспублікі Беларусь на новы пяцігадовы тэрмін са згоды Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь[5].

15 сакавіка 2021 года ўвайшоў у склад Канстытуцыйнай камісіі, якая ў мэтах ажыццяўлення рэзалюцыі шостага Усебеларускага народнага сходу распрацоўвае прапановы па змяненні Канстытуцыі Беларусі і забяспечвае іх усенароднае абмеркаванне[6].

Аўтар шэрагу навуковых публікацый.

Remove ads

Узнагароды

Санкцыі

У лютым 2007 года патрапіў у спіс спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб ЗША[8]. Адміністрацыя ЗША абвінаваціла Міклашэвіча ва ўдзеле ў рэпрэсіях супраць грамадзянскай супольнасці і дэмакратычнай апазіцыі, фальсіфікацыі вынікаў прэзідэнцкіх выбараў 2006 года. Адпаведныя санкцыі прыняў і Еўрапейскі Саюз, дадаў Міклашэвіча ў спіс беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд на тэрыторыю ЕС[9].

У лютым 2011 года быў зноў уключаны ў санкцыйны спіс Еўрасаюза[10].

Пасля прэзідэнцкіх выбараў і пратэстаў 2020 года быў унесены ў санкцыйныя спісы балтыйскіх краін у верасні таго ж года[11][12]. 6 лістапада 2020 года на Пятра Міклашэвіча чарговы раз накладзеныя персанальныя санкцыі Еўрапейскага Саюза[13]. 24 лістапада да гэтага пакета санкцый ЕС далучыліся Албанія, Ісландыя, Ліхтэнштэйн, Нарвегія, Паўночная Македонія, Чарнагорыя[14], а 11 снежня — і Швейцарыя[15]. Акрамя таго, 6 лістапада Міклашэвіч трапіў пад санкцыі Вялікабрытаніі[16] і Канады[17].

Зноскі

  1. Národní autority České republiky Праверана 2 снежня 2024.
    <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863'></a>
  2. Указ Президента Республики Беларусь 15 марта 2021 г. № 105 «О Конституционной комиссии» (руск.)(недаступная спасылка). Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь (17 сакавіка 2021). Архівавана з першакрыніцы 28 снежня 2021. Праверана 20 сакавіка 2021.
  3. Указ Президента Республики Беларусь от 31 марта 2022 г. № 132 «Аб узнагароджанні» // Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь
  4. Belarus: Federal Council extends scope of sanctions (англ.). Федэральны савет Швейцарыі (11 снежня 2020). Праверана 6 верасня 2021.
  5. Consolidated List of Financial Sanctions Targets in the UK (англ.). Урад Вялікабрытаніі. Праверана 8 верасня 2021.
  6. Belarus sanctions (англ.). Урад Канады (6 лістапада 2020). Праверана 8 верасня 2021.
Remove ads

Спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads