Пётр Самсонавіч Касовіч

Пётр Самсонавіч Касовіч (28 верасня 1862, Горкі, Магілёўская вобласць – 26 жніўня 1915) — расійскі аграхімік, глебазнавец і фізіёлаг раслін, сапраўдны стацкі саветнік, прафесар, старшыня Таварыства дапамогі бедным вучням Імператарскага ляснога інстытута.

Пётр Самсонавіч Касовіч
Дата нараджэння	16 (28) верасня 1862
Месца нараджэння	Горкі, Горацкі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	13 (26) жніўня 1915 (52 гады)
Месца смерці	Сестрына, Q4196770?, Пачынкаўскі раён, Расія або Петраград, Расійская імперыя
Грамадзянства	Расійская імперыя
Род дзейнасці	хімік
Навуковая сфера	глебазнаўства
Месца працы	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны лесатэхнічны ўніверсітэт[1][2] Міністэрства дзяржаўных маёмасцяў Расійскай імперыі[d][3]
Альма-матар	МДУ[1] Пятроўская сельскагаспадарчая акадэмія[d] (1892)[1]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Касовіч.

Біяграфія

Скончыў Маскоўскі ўніверсітэт (1887) і Пятроўскую земляробчую і лясную акадэмію (1889). У 1891—1894 гг. працаваў у Маскоўскім універсітэце, з 1902 г. прафесар кафедры глебазнаўства Пецярбургскага ляснога інстытута. З 1895 г. узначальваў Бюро па земляробству і глебазнаўству навуковага камітэта Міністэрства земляробства. У 1897 г. арганізаваў сельскагаспадарчую хімічную лабараторыю для вывучэння аграхімічных уласцівасцей глеб Расіі. У 1900 г. заснаваў “Журнал опытной агрономии” і дзесяць год рэдагаваў яго, зрабіўшы трыбунай агранамічнай навукі. У 1905—1907 гг і ў 1909—1911 гг. выконваў абавязкі абранага дырэктара Імператарскага ляснога інстытута. Ставіў палявыя вопыты па вывучэнні вапнавання глеб. Даказаў, што свабодны азот бабовыя расліны засвойваюць толькі праз карані, на якіх ёсць спецыяльныя клубеньчыкі (1889—1891); вызначыў растваральную ролю фізіялагічна кіслых аміячных угнаенняў, якія ўносяцца разам з фасфарытам. Першым у Расіі даследаваў кругаварот серы і хлору ў прыродзе (1913).

Асноўныя публікацыі

• Основы учения о почве. – СПб, 1911.
• Краткий курс общего почвоведения. – СПб, 1916.

Зноскі

1. Максимов Н. А. Очерк истории физиологии растений в России // Труды института истории естествознания — 1947. — Т. 1. — С. 21–79.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q135001802'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q134720447'></a>
2. Полынов Б. Б. Очерк развития учения о почве как отрасли естествознания // Труды института истории естествознания — 1948. — Т. 2. — С. 105–169.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q135225410'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q134720447'></a>
3. Гончаров Н. П. Государственная организация аграрной науки в России (К 175-летию РАСХН), State Agrarian Science in Russia (On the 175th anniversary of the Russian Academy of Agricultural Sciences) // Историко-биологические исследования — 2012. — Т. 4, вып. 3. — С. 10–33. — ISSN 2076-8176; 2500-1221

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q131420589'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q126725109'></a>