Заходне-Лемкаўская рэспубліка

Заходне-Лемкаўская рэспубліка (Руская народная рэспубліка лемкаў, Лемка-Русінская рэспубліка) — дзяржаўна-палітычнае ўтварэнне лемкаў, якое існавала на працягу 1918—1920 гг.

рэспубліка
Заходне-Лемкаўская рэспубліка
Ruska Narodna Respublika Lemkiv
Сцяг
<   > 5 снежня 1918 — 12 сакавіка 1920
Сталіца	Флорынка
Мова(ы)	лемкаўская мова
Афіцыйная мова	Lemko[d]
Рэлігія	праваслаўе
Форма кіравання	рэспубліка
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя

Заснаванне рэспублікі ў Флорынцы 5 снежня 1918 года было вынікам Першай сусветнай вайны і распаду Аўстра-Венгерскай імперыі.

Рэспубліку ўзначаліў Прэзідэнт Цэнтральнага Нацыянальнага Савета, доктар Яраслаў Качмарчык. Ён выйшаў з польскага ўрада ў сакавіку 1920. Маючы русафільскую накіраванасць, рэспубліка спачатку планавала аб'яднанне з дэмакратычнай Расіяй і была супраць аб'яднання з Заходне-Украінскай Народнай Рэспублікай. Але паколькі аб'яднанне з Расіяй не ўяўлялася на той момант магчымым, была вылучана ідэя далучыцца да Карпацкай Русі на паўднёвых схілах Карпат, як аўтаномная правінцыя Чэхаславакіі.

Захоп Польшчай

12 сакавіка 1920 г польскія войскі занялі тэрыторыю рэспублікі і ліквідавалі яе. Лідары рэспублікі лемкаў паўсталі перад польскім судом па абвінавачванні ў дзяржаўнай здрадзе, але былі апраўданыя, так як абарона даказала, што яны ніколі не з'яўляліся грамадзянамі Польшчы.

Гэта дзяржава мела такую ж гісторыю, як і Каманчанская Рэспубліка ва ўсходняй Лемкаўшчыне.