Савецкія ваенныя спецыялісты ў Паўночным і Паўднёвым Емене

Савецкія ваенныя спецыялісты ў Паўночным і Паўднёвым Емене — кантынгенты савецкіх вайскоўцаў у Еменскай Арабскай Рэспубліцы (Паўночны Емен) і Народнай Дэмакратычнай Рэспубліцы Емен (Паўднёвы Емен), якія аказвалі падтрымку ў ваенным будаўніцтве.

Савецкія ваенныя спецыялісты ў Паўночным і Паўднёвым Емене
Гады існавання	з 1962 (поўнач) / 1967 (поўдзень) па 1991
Краіна	СССР
Тып	ваенспецы і ваенныя саветнікі
Колькасць	8545 чалавек за ўвесь час
Дыслакацыя	Еменская Арабская Рэспубліка  НДР Емен
Удзел у	Грамадзянская вайна ў Паўночным Емене

Паўночны Емен

У 1962 годзе ў Еменскім Мутавакілійскім Каралеўстве разгарнулася грамадзянская вайна. Апазіцыя выступала супраць манархіі, была арыентавана на сацыялізм і неадкладна абвясціла краіну Еменскай Арабскай Рэспублікай. Спачатку яе падтрымаў Егіпет, а затым далучыўся Савецкі Саюз. Да 1963 года ў «гарачай кропцы» налічвалася 547 савецкіх ваенных спецыялістаў. Пасля (аж да 1991 года) па лініі Міністэрства абароны СССР тут пабывалі 4300 вайскоўцаў. Пераважалі афіцэры — 3300 чалавек, але прысутнічалі і вайскоўцы тэрміновай службы (звыш 200), а таксама вольнанаёмныя рабочыя і служачыя. Іх перакідка выраблялася па маршруце: Крывы Рог — Сімферопаль — Анкара — Нікасія — Каір — Сана. Усе палёты ў мэтах бяспекі ажыццяўляліся толькі ноччу. Звычайная загрузка самалёта Ан-12 складала ад 4 да 12 т боепрыпасаў або 60—70 чалавек (егіпцян). Самалёты мелі апазнавальныя знакі егіпецкіх ВПС. Лётчыкам у паветры забаранялася выходзіць на любую радыёсувязь.

Паводле Аляксея Баранава, савецкія страты склалі: 1 саветнік і 8 чалавек экіпажа аднаго з самалётаў, які пацярпеў аварыю пры ўзлёце.

Па звестках Рыгора Крывашэева загінулі толькі два лётчыкі^[1]:568.

Паўднёвы Емен

У 1967 годзе Паўднёвы Емен атрымаў незалежнасць ад Вялікабрытаніі. У новую краіну неадкладна былі накіраваныя савецкія вайскоўцы. Да 1991 года іх агульная колькасць складала 5245, прычым тэрміновых службоўцаў было таксама няшмат — 213, а вольнанаёмных — амаль 1500.