Самсон Германавіч Палякоў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Палякоў.

Самсон Германавіч Палякоў (19 мая 1937(1937-05-19), Віцебск — 24 красавіка 2012(2012-04-24), Іерусалім^[1]) — беларускі савецкі пісьменнік.

Самсон Германавіч Палякоў
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	19 мая 1937(1937-05-19)
Месца нараджэння	Віцебск, Беларуская ССР, СССР
Дата смерці	24 красавіка 2012(2012-04-24) (74 гады)
Месца смерці	Іерусалім, Іерусалім[d], Заходні бераг ракі Іардан, Дзяржава Палесціна
Грамадзянства	Беларусь
Альма-матар	аддзяленне журналістыкі філалагічнага факультэта БДУ (1962)
Месца працы	Беларусьфільм
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, журналіст
Грамадская дзейнасць
Член у	Беларускі саюз кінематаграфістаў

Біяграфія

Скончыў у 1962 годзе аддзяленне журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта імя У. І. Леніна.

Працаваў журналістам, супрацоўнічаў з газетай «Знамя юности»^[2], з 1992 года галоўны рэдактар на кінастудыі «Летапіс» на «Беларусьфільм».

На студыі «Летапіс» стваралася беларускае дакументальнае кіно, была разгорнутая шматгадовая праграма «Адраджэнне», былі зняты фільмы пра выдатных людзей Беларусі — Рыгора Барадуліна, Васіля Быкава, Ларысу Геніюш, Усяслава Чарадзея і іншых — каля 150 фільмаў. Са студыяй супрацоўнічалі Міхаіл Ткачоў, Алесь Марачкін, Васіль Быкаў і многія іншыя.

Член Саюза кінематаграфістаў Беларускай ССР.

Пражываў у доме па вул. Славінскага, 9 у Мінску.

У пачатку 2000-х гадоў пераехаў у Ізраіль да дачкі. Памёр ад разрыву аорты ў ізраільскай клініцы, не дажыўшы менш за месяц да свайго 75-годдзя.

Фільмаграфія

• 1993 — Старонні | Svetimas (Беларусь, Літва)
• 1989 — У бары брусніцы
• 1985 — Развітанне славянкі
• 1985 — Сяброў не выбіраюць
• 1981 — Каменданцкая гадзіна
• 1981 — Былі ў бацькі тры сыны
• 1979 — Пані Марыя
• 1979 — Дэсант на Арынгу
• 1977 — Чорная бяроза
• 1974 — Ясь і Яніна
• 1972 — Перад першым снегам (кароткаметражны)
• 1972 — Залаты ганак

Мультфільмы

• 1975 — Папяровая казка
• 1975 — Квака-задавака
• 1973 — Вася Буслік і яго сябры (тэкст песень)

Узнагароды

Лаўрэат прэміі імя Алеся Адамовіча (1995)^[3]

Зноскі

1. I апошні з нашых, хто сышоў, — Самсон Палякоў.
2. Поляков Самсон Гершонович (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 18 кастрычніка 2015.
3. Прэмія імя Алеся Адамовіча (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 20 студзеня 2016. Праверана 17 кастрычніка 2015.