Саўлюс Мікалюнас

Саўлюс Мікалюнас (літ.: Saulius Mikoliūnas; нар. 2 мая 1984(1984-05-02)^[1][2], Вільня) — літоўскі футбаліст, паўабаронца. Ігрок нацыянальнай зборнай Літвы (2004—2022).

Саўлюс Мікалюнас
Агульная інфармацыя
Нарадзіўся	2 мая 1984(1984-05-02)[1][2] (41 год) Вільня, Віленскае гарадское самакіраванне, Літоўская ССР, СССР
Грамадзянства	Літва
Рост	178 см
Вага	71 кг
Пазіцыя	паўабаронца
Клубная кар’ера[* 1]
2003 Швіеса (Вільня) 13 (1) 2004—2009 Каўнас 23 (0) 2005—2009 →  Хартс (Эдынбург) 102 (11) 2009—2012 Арсенал (Кіеў) 78 (6) 2013—2014 Севастопаль 16 (0) 2014—2015 Шахцёр (Салігорск) 32 (4) 2016—2023 Жальгірыс (Вільня) 160 (11)
Нацыянальная зборная[* 2]
2004—2022 Літва 101 (5)
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 22 лістапада 2023. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 22 лістапада 2023
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Клубная кар’ера

Пачаў прафесійныя футбольныя выступы ў клубе «Швіеса» з роднай Вільні ў 2002 годзе. У 2004 перайшоў у стан дзеючага чэмпіёна Літвы футбольнага клуба «Каўнас», у складзе якога ў тым жа годзе выйграў усе ўнутраныя футбольныя трафеі Літвы.

На працягу 2005—2009 гадоў выступаў у Эдынбургу, дзе абараняў колеры мясцовага клуба «Хартс» у чэмпіянаце Шатландыі. За клуб з Эдынбурга правёў 125 матчаў, у якіх вызначыўся 12 разоў. Сыграў 102 матчы ў чэмпіянаце Шатландыі (11 галоў), 11 — у Кубку Шатландыі, 7 — у Кубку Лігі, 5 — у еўракубках (1 гол). Выйграў Кубак Шатландыі 2006 года.

Улетку 2009 года на правах свабоднага агента заключыў трохгадовы кантракт з кіеўскім «Арсеналам». Дэбют у Прэм’ер-лізе Украіны адбыўся 18 ліпеня 2009 года ў матчы супраць луганскай «Зары» (нічыя 0:0). Паступова Саўлюс стаў асноўным гульцом каманды і нават у 2012 годзе дапамог клубу ўпершыню ў гісторыі выйсці ў еўракубкі.

У пачатку 2013 года ў сувязі з фінансавымі праблемамі ў «Арсенале», клуб вымушаны быў адпусціць большасць высокааплатных футбалістаў, у тым ліку і Саўлюса, які ў якасці свабоднага агента, разам з партнёрамі па камандзе Аляксандрам Каўпаком і Сяргеем Сіманенкам, 21 студзеня 2013 года падпісаў кантракт з футбольным клубам «Севастопаль», які выступаў у Першай лізе. Разам з «Севастопалем» выйграў Першую лігу і потым гуляў у Прэм’ер-лізе. Узімку 2014 года, аднак, быў адхілены ад асноўнай каманды крымчан^[3]. Фармальна заставаўся ў складзе клуба да лета, хоць трэніраваўся асобна і шукаў варыянты працягу кар’еры.

У жніўні 2014 года на правах свабоднага агента падпісаў кантракт з салігорскім «Шахцёрам»^[4]. Праз праблемы з дакументамі, аднак, змог дэбютаваць за салігорскі клуб толькі 20 верасня 2014 года, калі выйшаў на замену ў матчы супраць «Нафтана» і сваёй галявой перадачай дапамог салігорцам перамагчы 2:0.

У снежні 2014 года падоўжыў кантракт з «Шахцёрам»^[5]. У сезоне 2015, згодна з новым рэгламентам, перастаў трапляць пад ліміт легіянераў у чэмпіянаце Беларусі, як ігрок нацыянальнай зборнай. У складзе салігорскага клуба здолеў замацавацца ў якасці асноўнага левага абаронцы.

У снежні 2015 года вярнуўся на радзіму, стаўшы іграком віленскага «Жальгірыса»^[6]. Выступаў за клуб на працягу васьмі гадоў, стаў капітанам каманды. У лістападзе 2023 года абвясціў пра завяршэнне кар’еры па заканчэнні сезона^[7].

Міжнародная кар’ера

З 2004 года рэгулярна выступаў за нацыянальную зборную Літвы.

Дасягненні

• 01 Чэмпіён Літвы (5): 2004, 2016, 2020, 2021, 2022
• 02 Срэбраны прызёр чэмпіянату Літвы (4): 2017, 2018, 2019, 2023
• Уладальнік Кубка Літвы (6): 2004, 2016, 2016 (восень), 2018, 2021, 2022
• Уладальнік Суперкубка Літвы (5): 2004, 2016, 2017, 2020, 2023
• 02 Срэбраны прызёр чэмпіянату Шатландыі: 2005/06
• 03 Бронзавы прызёр чэмпіянату Шатландыі: 2008/09
• Уладальнік Кубка Шатландыі: 2006
• Пераможца Першай лігі чэмпіянату Украіны: 2012/13
• 03 Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі (2): 2014, 2015