Святары-адраджэнцы

From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

Святары-адраджэнцы — каталіцкія святары, якія дзейнічалі ў асноўным у ХХ ст., да атрымання Беларуссю сапраўднай незалежнасці, у галіне пашырэння ўжывання беларускай мовы і звычаяў у Каталіцкім Касцёле, а таксама прынялі ўдзел у культурным адраджэнні беларускага народа.

Remove ads

Спіс святароў-адраджэнцаў

У дужках пазначаны псеўданім або формы імя ці прозвішча:

Заходні (рымскі, лацінскі) абрад:

Усходні (візантыйскі) абрад:

Remove ads

Дзейнасць

Да ўзнікнення беларускага адраджэнскага руху ў каталіцкім асяроддзі прычынілася стварэння беларускіх гурткоў у духоўных навучальных установах: у Віленскай каталіцкай духоўнай семінарыі і Каталіцкай духоўнай акадэміі ў Пецярбургу. Дзейнасць святароў-адраджэнцаў непарыўна звязана з асобамі, якія цесна злучаны з Каталіцкім Касцёлам заходняга (рымскага, лацінскага) і ўсходняга (уніяцкага, візантыйскага) абрадаў: Браніславам Эпімах-Шыпілам, Міхаілам Баброўскім і іншымі.

Remove ads

Спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads