Склератынія

Склераты́нія^[1] (Sclerotinia) — род сумчатых грыбоў сямейства Склератыніевыя (Sclerotiniaceae). Паразіты травяністых раслін, больш за ўсё на сямействе асаковых^[1]. Выклікаюць склератыніёзы.

Склератынія
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Грыбы Падцарства:  Вышэйшыя грыбы Аддзел:  Аскамікота Пададдзел:  Pezizomycotina Клас:  Leotiomycetes Парадак:  Helotiales Сямейства:  Склератыніевыя род:  Склератынія
Міжнародная навуковая назва
Sclerotinia Fuckel, 1870
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы NCBI   5179 EOL   16720 MB   4942

Цыкл развіцця складаецца з двух стадый. Спачатку ўтвараюцца склероцыі, якія служаць для перазімоўкі. На другой стадыі ўтвараецца міцэлій або пладовыя целы (апатэцыі). Міцэлій шматклетачны, белага колеру, лямцавы і знаходзіцца на паверхні або ўнутры пашкоджаных органаў расліны. На ім развіваюцца слероцыі, якія ўвесну прарастаюць міцэліем або некалькімі апатэцыямі жаўтавата-карычневага колеру дыяметрам да 10 мм.

Склератынія склерацыйная (Sclerotinia sclerotiorum) на фасолі

Грыбы пашыраны паўсюдна, пераважна ва ўмераным поясе. На тэрыторыі Беларусі найбольш пашыраны склератынія склерацыйная (Sclerotinia sclerotiorum) (узбуджальнік белай гнілі) і склератынія канюшынная (Sclerotinia trifoliorum) (узбуджальнік рака канюшыны)^[1].

Зноскі

1. БелЭн 2002.