Слонка

Сло́нка^[1], Слука^[2], Вальдшнэп^[1], Сломка (Scolopax rusticola) — птушка сямейства Бакасавыя (Scolopacidae) атрада Сеўцападобныя (Charadriiformes).

Слонка
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Птушкі Падклас:  Нованёбныя Атрад:  Сеўцападобныя Падатрад:  Scolopaci Сямейства:  Бакасавыя Род:  Scolopax Від:  Слонка
Міжнародная навуковая назва
Scolopax rusticola Linnaeus, 1758
Падвіды
S. r. rusticola S. r. ultimus
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 22693052
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   176578 NCBI   100826 EOL   79046 FW   365982

Апісанне

Даўжыня цела да 38 см, крыла да 20 см, маса да 350 г. Апярэнне спіны рыжавата-бурае з цёмнымі і светлымі стракацінамі, брушка рыжавата-шэрае з папярочным бурым малюнкам. Дзюба доўгая, моцная. Ногі адносна кароткія, шаравата-ружовыя. Корміцца чарвямі, смаўжамі, насякомымі.

Арэал і экалогія

Жыве ў вільготных мясцінах, паблізу балот. У Беларусі звычайны пералётны і пралётны від. Зімуе на поўдні Еўразіі і ў паўночнай Афрыцы.

Значэнне і выкарыстанне

Аб’ект палявання. Мяса ў большасці выпадкаў вымагае марынавання. Паляўнічым прысмакам лічацца маладыя слонкі, запечаныя цалкам (з вантробамі), якіх падаюць на грэнках, нашмараваных паштэтам. Старэйшых лепш тушыць, а таксама рабіць паштэты. Можна ўжываць тыя самыя рэцэпты, паводле якіх гатуюць курапатак, фазанаў.

Зноскі

1. БелЭн 2002.
2. Беларуская навуковая тэрміналогія: слоўнік лясных тэрмінаў. — Мінск: Інбелкульт, 1926. — Т. Вып. 8. — 80 с.