Спандэй

Спандэ́й (стар.-грэч.: σπονδή, «<культавае> ўзліванне») — такая стапа ў антычнай (метрычнай) сістэме вершаскладання, у якую ўваходзяць два доўгія склады. У сілабатоніцы спандэем называюць з'яву, калі ў двухскладовай ці (значна радзей) трохскладовай стапе становяцца побач два націскныя склады. Злоўжыванне спандэем робіць верш грувасткім, няўклюдным. Разам з тым дзякуючы спандэю паэт можа рытмічна вылучыць тое ці іншае слова ў вершаваным радку, звярнуць на яго ўвагу.

Вершаваныя памеры

двухскладовыя
˘ ˘	пірыхій
˘ ¯	ямб
¯ ˘	харэй, трахей
¯ ¯	спандэй
трохскладовыя
˘ ˘ ˘	трыбрахій
¯ ˘ ˘	дактыль
˘ ¯ ˘	амфібрахій
˘ ˘ ¯	анапест
˘ ¯ ¯	бакхій
¯ ¯ ˘	антыбакхій
¯ ˘ ¯	амфімакр, крэтык
¯ ¯ ¯	молас
чатырохскладовыя
¯ ˘ ˘ ¯	харыямб
¯ ˘ ˘ ˘	пеон
Г Р П

Літаратура

• Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн.. — Мінск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2 000 экз. — ISBN 985-08-0598-6.
• Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Мінск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-11-0197-4.