Станіслаў Хадэцкі

Станіслаў Хадэцкі (пам. 1529) — польскі дзяржаўны і ваенны дзеяч.

Станіслаў Хадэцкі
Агоньчык[d]
маршалак вялікі каронны[d] 1505 — 30 красавіка 1529
Папярэднік	Пётр Кміта з Вісніча[d]
Пераемнік	Пётр Кміта
гетман польны каронны 1492 — 1499
Пераемнік	Пётр Мышкоўскі[d]
гетман польны каронны 1501 — 1505
Папярэднік	Пётр Мышкоўскі[d]
Пераемнік	Ян Камянецкі[d]
Нараджэнне	XV стагоддзе Ходач, Бжэсць-Куяўскае ваяводства, Велікапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага
Смерць	30 красавіка 1529[1] невядома або Кракаў, Польскае Каралеўства
Род	Хадэцкія[d]
Бацька	Станіслаў Хадэцкі[d]

Біяграфія

Паходзіў са шляхецкага роду Хадэцкіх з Ходача герба «Агоньчык»^[2].

Гетман польны каронны (1492—1499 і 1501—1505)^[3], маршалак вялікі каронны (1501—1529), кашталян львоўскі (1495—1505), староста камянецкі (1495—1510), староста львоўскі (1501—1529), староста церабаўлянскі (1502—1506), староста лубачоўскі (1503—1529), староста галіцкі (1488—1502).

Заняў пасаду камандуючага войскамі на Русі ў 1492 і Падолле ў 1494. Быў камандзірам абароны паточнай^[4] у перыяд 1492—1499, 1501—1505^[5]. Быў сведка прыняцця Пётркаўскага прывілея 1496 года^[6].

Браў удзел у малдаўскай выправе караля Яна Ольбрахта. У 1498 годзе бараніў раку Сян ад татараў. 13 красавіка 1501 стаў генеральным старостам Русі і старостам львоўскім.

6 мая 1499 у Кракаве браў удзел у падпісанні Кракаўска-Віленскай уніі^[7]. Браў удзел у падпісанні так званай радамскай канстытуцыі Nihil novi на сойме ў 1505^[8].

У 1506 становіцца маршалкам вялікім каронным. Падпісаў дыплом аб абранні Жыгімонта Старога каралём польскім і вялікім князем літоўскім^[9] на сойме ў Пётркаве ў 8 снежня 1506^[10]. У 1509 бараніў Камяняц-Падольскі і Галіч ад малдоўскіх войскаў. У 1510 прымае ўдзел у перамовах з малдоўскім гаспадаром Богданам III^[11], вынікам якіх стала дамова аб міры. У 1512 годзе ўдзельнічае ў бітве пад Вішняўцом. Пасля Венскага кангрэса становіцца на бок Габсбургаў. У 1518 кіраваў урачыстай каранацыяй каралевы Боны. У тым жа годзе пацярпеў сакрушальнае паражэнне ў бітве пад Сокалем. У часы прускай вайны ў 1520 годзе дастаўляў у Вялікую Польшчу прадукты харчавання з Русі. Быў падпісантам Кракаўскага міру ў 1525 годзе^[12].