Старабільск

Старабі́льск (укр.: Старобільськ) — горад, раённы цэнтр у Луганскай вобласці Украіны. Размешчаны на левым беразе ракі Айдар, за 95 км ад Луганска.

Горад Старабільск укр.: Старобільськ Герб[d] Сцяг[d] Краіна  Украіна Каардынаты 48°34′ пн. ш. 39°18′ у. д.HGЯO Заснаваны 1686[1] Першая згадка 1686 Ранейшыя назвы Старабільскэ, Стара Біла Горад з 1797 Плошча 13,32 км² Вышыня цэнтра 63 м Водныя аб’екты Айдар (рака) Насельніцтва 18 800 чалавек (2011) Шчыльнасць 1 652 чал./км² Часавы пояс UTC+2, летам UTC+3 Тэлефонны код 06461 Паштовыя індэксы 92700 Аўтамабільны код BB КААТУУ 4425110100 Афіцыйны сайт stb.loga.gov.ua Старабільск на карце Украіны

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя

Пасяленне Більска было заснавана ўкраінскімі ўцекачамі-сялянамі з Палтаўшчыны і Чарнігаўшчыны ў канцы 16 ст., паўторна паселішча было адроджана ў 1686 казакамі Астрожскага слабадскога палка над назвай Старабільскэ (гэтую назву горад меў да 1933).

З 1730-х да 1797 мястэчка называлася Стара Біла, пасля чаго ізноў стала Старабільскэ. З 1797 — цэнтр павета Слабодска-Украінскай губерніі, з 1802 — у Варонежскай губерніі, з 1824 — у Харкаўскай губерніі. Паводле перапісу 1897 г., у Старабільску жыло 13 100 асоб.

У 1918 падчас Грамадзянскай вайны каля Старабільска праходзілі баі войск УНР і Данскіх казакаў атамана Краснова. У 1939—1940 каля Старабільска змяшчаўся лагер НКУС для палонных польскіх афіцэраў і салдат. У студзені 1943 Старабільск стаў першым горадам на Украіне, вызваленым ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў.

У 1975 у горадзе жыло 22 100 жыхароў.

Насельніцтва

Колькасць

Насельніцтва (чал.)

1897	1939	1959	1970	1979	1989	2001	2015
9801	14 419	19 519	22 341	23 851	25 053	22 371	17 716

Мова

Насельніцтва па роднай мове (2001)

украінская мова	расійская
60.84 %	38.68 %