Стаўка Вярхоўнага Галоўнакамандуючага

Ста́ўка Вярхо́ўнага Галоўнакама́ндуючага (СВГ, Стаўка) — орган вышэйшага палявога кіравання войскам і месцазнаходжанне вярхоўнага галоўнакамандуючага ўзброенымі сіламі Расіі на тэатры баявых дзеянняў пад час Першай сусветнай вайны 1914—1918 гг.

Стаўка Вярхоўнага Галоўнакамандуючага, СВГ, Стаўка, Царская стаўка.
Гады існавання	ліпень 1914 года — 16 сакавіка 1918 года.
Краіна	Расійская імперыя
Падпарадкаванне	Вярхоўнаму галоўнакамандуючаму
Уваходзіць у	Узброеныя сілы Расійскай імперыі.
Тып	орган ваеннага кіравання
Складаецца з	упраўленні, штаб, канцылярыі, аддзелы, аддзяленні і гэтак далей
Функцыя	кіраўніцтва абаронай
Колькасць	звыш 2 000 чалавек.
Дыслакацыя	Баранавічы, Магілёў, Арол, Расійская імперыя.
Удзел у	Першая сусветная вайна 1914—1918.

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Галоўная стаўка.

Ад пачатку вайны знаходзілася ў Баранавічах, ад 8(21) жніўня 1915 да 25 лютага 1918 — у Магілёве^[1], пасля ў Арле. 16 сакавіка 1918 Стаўка была ліквідавана.

Напачатку вайны ў СВГ налічвалася 9 генералаў, 36 афіцэраў, 12 ваенных чыноўнікаў і 125 салдат. Падчас вайны склад Стаўкі значна пашырыўся і да 1 (14) лістапада 1917 года ў яе ўваходзіла 15 упраўленняў, 3 канцылярыі і 2 камітэты (усяго звыш 2 000 генералаў, афіцэраў, чыноўнікаў і салдат).

Зноскі

1. Магілёў, XX стагоддзе. Такая блізкая і такая невядомая гісторыя… Архівавана 4 сакавіка 2016.