Стэрылізацыя

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Стэрылізацыя (значэнні).

Стэрыліза́цыя^[1] (ад лац.: sterilis — бясплодны) — вызваленне розных рэчываў, прадметаў, харчовых прадуктаў ад жывых мікраарганізмаў і іх спор^[1] шляхам уздзеяння фізічнымі і хімічнымі фактарамі, таксама фільтраваннем^[2] праз бактэрыяльныя фільтры (халодная стэрылізацыя).

Стэрылізатар

Да фізічных фактараў стэрылізацыі адносяцца: кіпячэнне, награванне, апрацоўка сухой парай, парай пад ціскам, ультрафіялетавым і іанізавальным выпраменьваннем, ультрагукам, плазмай). Хімічныя фактары: апрацоўка газападобнымі рэчывамі і растворамі хімічных прэпаратаў.

Стэрылізацыя робіцца з мэтай прадухілення заносу мікраарганізмаў у арганізм жывёл і чалавека, недапушчэння мікробнага разбурэння розных матэрыялаў, прадуктаў, кансерваў, мікробнага забруджання пры правядзенні мікрабіялагічных даследаванняў.

Гл. таксама

• Пастэрызацыя
• Дэзінфекцыя

Зноскі

1. БелЭн 2002.
2. Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов. — М. : Большая Российская энциклопедия, 2004—2017.