Сумчаты воўк

Су́мчаты воўк^[1], тасманійскі воўк^[1], тылацын^[1] (Thylacinus cynocephalus) — драпежнае сумчатае млекакормячае, адзіны прадстаўнік сямейства Тылацынавыя (Thylacinidae). Належыць да вымерлых відаў.

† Сумчаты воўк
Сумчатыя ваўкі (Thylacinus cynocephalus) на ілюстрацыі да Брэма
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Млекакормячыя Падклас:  Звяры Інфраклас:  Сумчатыя Атрад:  Dasyuromorphia Сямейства:  Thylacinidae Род:  † Thylacinus Від:  † Сумчаты воўк
Міжнародная навуковая назва
Thylacinus cynocephalus (Harris, 1808)
Ахоўны статус
Віды, якія зніклі IUCN 3.1 Extinct : / 21866
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   552591 NCBI   9275 EOL   126716 FW   234414

Апісанне

Даўжыня цела да 130 см, хваста да 65 см. Афарбоўка шэра-жаўтаватая, па баках задняй часткі тулава 16—18 карычневых палос. Іклы і карэнныя зубы моцна развітыя. Тулава падоўжанае, канечнасці адносна кароткія, пальцаходныя, на задніх першы палец адсутнічае.

Пашырэнне

Быў пашыраны ў Аўстраліі. Пасля распаўсюджання там сабакі дынга захоўваўся да пачатку ХХ стагоддзя толькі на востраве Тасманія. Трапляўся ў лясістай мясцовасці. Апошнія звесткі пра тасманійскага ваўка адносяцца да 1940-х гадоў.

У 1999 годзе Аўстралійскі музей  (англ.) у Сіднеі спрабаваў кланіраваць звера. Затым прымалася яшчэ некалькі спроб атрымаць або ўзнавіць часткі ДНК з існых узораў^[2].

Асаблівасці біялогіі

Вывадковая сумка адкрываецца назад. Нараджалася да 4 дзіцянят, выношваліся ў сумцы да 3 месяцаў.

Зноскі

1. БелЭн 2002.
2. bbc.com