Сунічнае дрэва

Суні́чнае дрэва, сунічнік^[1] (Arbutus) — род кветкавых раслін сямейства верасовых.

Сунічнае дрэва
Arbutus unedo. Тыпавы від роду. Агульны выгляд расліны з пладамі.
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Двухдольныя Парадак:  Верасакветныя Сямейства:  Верасовыя Падсямейства:  Arbutoideae Род:  Arbutus
Міжнародная навуковая назва
Arbutus L., 1753
Тыпавы від
Arbutus unedo L.
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   23625 NCBI   13342 EOL   71122 GRIN   g:905 IPNI   30008667-2 FW   157352

Існуе больш за 20 відаў. Пашыраны ў Паўночнай Амерыцы, Міжземнамор’і, Крыме і Заходнім Закаўказзі. Тыповы элемент флоры маквісу. Культывуюць сунічнае дрэва чырвонае, або сунічнік драбнаплодны, і буйнаплодны.

Вечназялёныя кусты і невялікія (5—6 м) дрэвы. Лісце буйное, скурыстае, простае, суцэльнае. Кветкі дробныя, белыя або ружаватыя, у верхавінкавых мяцёлках. Плод — ягадападобная шматнасенная касцянка, нагадвае плод суніц (адсюль назва).

Харчовыя, меданосныя, дэкаратыўныя расліны. Плады выкарыстоўваюцца на варэнне і віно, драўніна — на дробныя вырабы, лісце — для дублення скуры.

Зноскі

1. БелЭн 2002.