Су-27

Су-27 (завадскі шыфр Т-10С; па кадыфікацыі НАТА: Flanker-B — «Фланкер-Б») — савецкі і расійскі шматмэтавы ўсенадворны звышгукавы цяжкі знішчальнік чацвёртага пакалення^[2], распрацаваны ў АКБ Сухога і прызначаны для заваёвы перавагі ў паветры. Таксама самалёт прымяняецца для ракетна-бомбавых удараў па наземных цэлях. З’яўляецца носьбітам тактычных ядзерных боепрыпасаў.

Су-27
Тып	land-based multi-role combat aircraft[d] і fourth-generation fighter[d]
Распрацоўшчык	Sukhoi Design Bureau[d]
Вытворца	Сухой[d] і Komsomolsk-on-Amur Aircraft Production Association[d]
Галоўны канструктар	Mikhail Simonov[d]
Першы палёт	20 мая 1977
Пачатак эксплуатацыі	1985
Эксплуатанты	Алжыр
Адзінак выраблена	809[1]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Галоўнымі канструктарамі Су-27 у розны час былі Навум Сямёнавіч Чарнякоў, Міхаіл Пятровіч Сіманаў, Арцём Аляксандравіч Колчын і Аляксей Іванавіч Кнышоў.

Першы палёт прататыпа адбыўся ў 1977 годзе. У 1982 годзе самалёты пачалі паступаць у авіяцыйныя часці, з 1985 года пачалася іх эксплуатацыя, прыняты на ўзбраенне 23 жніўня 1990 года. Су-27 з’яўляецца адным з асноўных самалётаў ВПС Расіі, яго мадыфікацыі складаюцца на ўзбраенні ў краінах СНД, Індыі, Кітаі і іншых. На аснове Су-27 распрацавана вялікая колькасць мадыфікацый: вучэбна-баявы Су-27УБ, палубны знішчальнік Су-33 і яго вучэбна-баявая мадыфікацыя Су-33УБ, шматмэтавыя знішчальнікі: Су-30, Су-27М, Су-35, франтавы бамбардзіроўшчык Су-34 і іншыя. Самалёты серыі Су-27/30 на 2019 год займалі трэцяе месца па колькасці сярод самых распаўсюджаных баявых самалётаў свету, з’яўляючыся самымі распаўсюджанымі баявымі самалётамі расійскай вытворчасці^[3].