Су-34

Су-34 (выраб Т-10В; па кадыфікацыі НАТА: Fullback «абаронца») — савецкі і расійскі шматфункцыянальны франтавы звышгукавы знішчальнік-бамбардзіроўшчык, прызначаны для нанясення ўдараў авіяцыйнымі сродкамі паражэння па цэлях праціўніка на адлегласці 150—600 км углыб ад лініі баявога судакранання ва ўмовах моцнага процідзеяння сродкамі супрацьпаветранай абароны праціўніка і прымянення сучасных сродкаў радыёэлектроннай барацьбы, а таксама паражэння паветраных цэляў^[1] праціўніка днём і ноччу ў простых і складаных метэаралагічных умовах.

Су-34
Тып	знішчальнік-бамбардзіроўшчык
Распрацоўшчык	→ ВКБ Сухога
Вытворца	Сухой[d] і Новасібірскі авіяцыйны завод імя В. П. Чкалава
Галоўны канструктар	Марціросаў Р.Г.
Першы палёт	13 красавіка 1990 (Т-10В-1)
Пачатак эксплуатацыі	21 сакавіка 2014
Статус	выкарыстоўваецца
Эксплуатанты	Расія
Адзінак выраблена	147 (на 2022 год) з улікам 7 вопытных і перадсерыйных
Базавая мадэль	Су-27
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя

Працы над новым знішчальнікам-бамбардзіроўшчыкам Т-10В (пасля самалёту прысвоілі афіцыйнае найменне Су-27иб) пачалася 19 чэрвеня 1986 года. Галоўным канструктарам машыны быў прызначаны Р. Г. Марціросаў.

На той час ВПС праявілі зацікаўленасць у двухмесным ударным самалёце, прызначаным для замены паступова старэючаму франтавому бамбардзіроўшчыку Су-24М.

Т-10В пачалі ствараць на базе вяліся незавершанага палубнага вучэбна-трэніровачнага самалёта Т-10км-2 (ад якога ўзялі кампаноўку размяшчэннем сядзенняў інструктара і навучэнца пілота побач), і абапіраючыся на вопыт эксплуатацыі самалёта Су-27. У канструкцыю базавага Су-27 былі ўнесены змены ^[2]:

• павялічаны памеры насавой часткі фюзеляжа і зменены ліхтар кабіны. Сама кабіна атрымала тытанавую браню;

• цалкам перакампанавана кабіна экіпажа, уваход у якую стаў ажыццяўляцца праз нішу пярэдняй апоры шасі;

• каранёвыя наплывы крыла працягнулі наперад, на іх усталявалі кансолі дэстабілізатара;

• пярэднюю апору шасі перанеслі наперад, змянілі схему яе ўборкі і сістэму створак нішы. З-за павелічэння масы кабіны экіпажа і ўсёй насавой часткі самалёта, колаў на стойцы шасі стала 2;

• зменена канструкцыя паветразаборнікаў;

• знялі падфюзеляжныя кілі:

• павялічана колькасць кропак падвескі ўзбраення.

Першы лётны прататып самалёта Т-10В-1 быў створаны шляхам пераабсталявання серыйнага вучэбна-баявога Су-27УБ.

Упершыню "дапрацаваны" Су-27иб (Т-10В-1 сіні бартавы нумар "42") падняў у паветра 13 красавіка 1990 года (пілот - заслужаны лётчык-выпрабавальнік СССР Анатоль Іваноў).

Гл. таксама

• Катастрофа Су-34 у Ейску