Сяргей Аляксандравіч Карніленка

Сяргей Карніленка (нар. 14 чэрвеня 1983, Віцебск) — беларускі футбаліст, нападнік. Ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі (2003—2016). У цяперашні час працуе спартыўным дырэктарам самарскіх «Крылаў Саветаў».

Сяргей Карніленка
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Сяргей Аляксандравіч Карніленка
Мянушка	Карніла, Кара
Нарадзіўся	14 чэрвеня 1983(1983-06-14)[1][2][…] (42 гады) Віцебск, Віцебская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Беларусь
Рост	186 см
Вага	90 кг
Пазіцыя	нападнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб	Крылы Саветаў
Пасада	спартыўны дырэктар
Клубная кар’ера[* 1]
2000 Лакаматыў-96 (Віцебск) 4 (0) 2001—2003 Дынама (Мінск) 45 (23) 2004 Дынама (Кіеў) 9 (2) 2005—2008 Дняпро (Днепрапятроўск) 80 (23) 2008—2009 Том (Томск) 13 (6) 2009—2011 Зеніт (СПб) 11 (1) 2010 →  Том (Томск) 15 (11) 2010 →  Рубін (Казань) 8 (3) 2011 →  Блэкпул 6 (0) 2011—2019 Крылы Саветаў (Самара) 190 (54) 2021 Крылы Саветаў (Самара) 1 (1)
Нацыянальная зборная[* 2]
2001 Беларусь (да 19) 1 (0) 2003—2005 Беларусь (да 21) 13 (5) 2012 Беларусь (алімпійская) 4 (0) 2003—2016 Беларусь 78 (17)
Трэнерская кар’ера
2019—2020 Крылы Саветаў (Самара) трэнер 2020— Крылы Саветаў (Самара) сп. дыр.
Узнагароды і медалі
Дзяржаўныя і ведамасныя ўзнагароды
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 13 мая 2021. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 1 жніўня 2019
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Клубная кар’ера

Пачаў кар’еру ў віцебскім «Лакаматыве-96», пасля перабраўся ў мінскае «Дынама». У 2003 годзе замацаваўся ў аснове і стаў найлепшым бамбардзірам чэмпіянату, пасля чаго перайшоў у кіеўскае «Дынама».

Не змог замацавацца ў кіеўскім клубе і за больш істотнай практыкай перайшоў у днепрапятроўскі «Дняпро», дзе паказваў нядрэнныя бамбардзірскія паказчыкі.

У 2008 годзе ўпершыню апынуўся ў чэмпіянаце Расіі. Спачатку паспяхова гуляў за «Том», пасля чаго быў набыты санкт-пецярбургскім «Зенітам». Некаторы час, з-за траўмы асноўных ігракоў, выступаў у якасці асноўнага нападніка «Зеніта», пасля стаў аддавацца ў арэнды. Сярод іншага, у першай палове 2011 года паспеў згуляць у англійскай Прэм’ер-лізе за «Блэкпул», які па выніках сезона 2010/11 страціў месца ў найвышэйшым англійскім дывізіёне.

У жніўні 2011 года перайшоў у расійскі клуб «Крылы Саветаў» з Самары, з якім заключыў кантракт да 2014 года^[3].

У ліпені 2019 года абвясціў аб завяршэнні кар’еры^[4]. У жніўні вярнуўся ў «Крылы Саветаў» у якасці трэнера^[5]. У жніўні 2020 года перайшоў на пасаду спартыўнага дырэктара клуба^[6].

У лютым 2021 года быў заяўлены за «Крылы Саветаў» у Першынстве ФНЛ, каб згуляць свой развітальны матч. 8 мая 2021 года выйшаў на замену на 82-й хвіліне матча з «Краснадарам-2», а на 84-й хвіліне забіў гол, усталяваўшы канчатковы лік 6:0^[7].

У студзені 2023 года атрымаў трэнерскую ліцэнзію катэгорыі Pro^[8].

Міжнародная кар’ера

Гуляў у моладзевай зборнай Беларусі. У нацыянальнай зборнай дэбютаваў 20 жніўня 2003 года ў таварыскім матчы супраць Ірана. З 2005 года стаў трывала выступаць у зборнай, у 2009—2010 гадах быў асноўным нападнікам, які выхадзіў у стартавым складзе.

У 2012 годзе выступаў за алімпійскую зборную Беларусі на Алімпійскіх гульнях у Лондане, быў асноўным нападнікам.

У маі 2017 года абвясціў аб завяршэнні кар’еры ў зборнай Беларусі^[9].

Дасягненні

• Уладальнік Кубка Беларусі: 2003
• Чэмпіён Украіны: 2004
• Пераможца Першынства ФНЛ (2): 2014/15, 2020/21
• Удзельнік Алімпійскіх гульняў: 2012