Сяргей Уладзіміравіч Ражок

Сяргей Ражок (25 красавіка 1985, Рыпкы, Чарнігаўская вобласць — 24 студзеня 2024) — украінскі футбаліст, паўабаронца.

Сяргей Ражок
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Сяргей Уладзіміравіч Ражок
Нарадзіўся	25 красавіка 1985(1985-04-25)[1][2] Рыпкы, Рыпкынскі раён, Чарнігаўская вобласць, УССР, СССР[3]
Памёр	23 студзеня 2024(2024-01-23)[4] (38 гадоў) Севераданэцкі раён[d], Луганская вобласць, Украіна[4]
Пахаванне	Лясныя могілкі[d]
Грамадзянства	Украіна
Рост	185 см
Вага	80 кг
Пазіцыя	паўабаронца
Клубная кар’ера[* 1]
2000—2006 Дынама (Кіеў) 0 (0) 2001—2004 →  Дынама-3 (Кіеў) 36 (11) 2002—2004 →  Дынама-2 (Кіеў) 57 (2) 2005 →  Таўрыя (Сімферопаль) 1 (0) 2005 →  Закарпацце (Ужгарад) 10 (0) 2006 →  ЦСКА (Кіеў) 32 (4) 2007 Харкаў 7 (0) 2007 ЦСКА (Кіеў) 17 (0) 2008 Дзясна (Чарнігаў) 2 (0) 2008—2010 Абалонь (Кіеў) 53 (10) 2010—2011 Крыўбас (Крывы Рог) 20 (0) 2011 Чарнаморац (Адэса) 1 (0) 2012—2013 Мінск 51 (4) 2014 Зорка (Кіраваград) 14 (0) 2015—2016 Белшына (Бабруйск) 24 (8) 2016 Нёман (Гродна) 10 (0) 2017 Віцебск 8 (0) 2017 Гомель 13 (1) 2018 Смалявічы 22 (0) 2019 Межыгір’я (Наві Пэтрыўці) 2 (0) 2019—2022 Джуніярс (Шпыцькы) 2022 Штурм (Іванкіў)
Нацыянальная зборная[* 2]
2000—2002 Украіна (да 17) 8 (0) 2003—2005 Украіна (да 21) 13 (2)
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Выхаванец школы горада Славуціч, у маладым узросце апынуўся ў кіеўскім «Дынама».

Гуляў за юнацкую і моладзевую зборныя Украіны. У 2005 у складзе моладзевай зборнай Украіны удзельнічаў у чэмпіянаце свету ў Нідэрландах.

Пасля гуляў за розныя клубы Украіны, галоўным чынам у Прэм’ер-лізе.

У студзені 2012 года перайшоў у «Мінск», дзе хутка замацаваўся ў аснове. Гуляў пераважна на пазіцыі цэнтральнага паўабаронцы. У снежні 2013 года па заканчэнні кантракта пакінуў мінскі клуб^[5].

У студзені 2013 года вярнуўся на радзіму, папоўніўшы склад кіраваградскай «Зоркі»^[6]. Пакінуў «Зорку» ў кастрычніку 2014 года.

У лютым 2015 года прыбыў на прагляд у бабруйскую «Белшыну»^[7] і ў выніку пачаў у яе складзе сезон 2015. У складзе «Белшыны» замацаваўся на пазіцыі апорнага паўабаронцы, таксама з 8 галамі стаў найлепшым бамбардзірам клуба ў сезоне 2015.

У пачатку 2016 года падоўжыў кантракт з «Белшынай», але з-за траўмы не згуляў ніводнага матча. У ліпені 2016 года, аднавіўшыся ад траўмы, пакінуў бабруйскі клуб і стаў іграком гродзенскага «Нёмана»^[8], дзе замацаваўся ў якасці асноўнага апорнага паўабаронцы.

У снежні 2016 года падпісаў кантракт з «Віцебскам»^[9]. Пачатак сезона 2017 прапусціў, у маі стаў з’яўляцца на полі, аднак замацавацца ў складзе не здолеў. У ліпені 2017 года па пагадненні бакоў пакінуў віцебскі клуб^[10].

У жніўні 2017 года стаў іграком «Гомеля»^[11], дзе замацаваўся ў аснове. У снежні 2017 года па заканчэнні кантракта пакінуў «Гомель»^[12].

Са студзеня 2018 года знаходзіўся ў складзе дэбютанта беларускай Вышэйшай лігі — клуба «Смалявічы» — і неўзабаве падпісаў з ім кантракт^[13]. У сезоне 2018 быў асноўным іграком каманды, у чэрвені не гуляў з-за траўмы. У снежні 2018 года пакінуў каманду^[14].

У першай палове 2019 года выступаў за аматарскі клуб «Межыгір’я» з вёскі Наві Пэтрыўці ў чэмпіянаце Кіеўскай вобласці, пасля перабраўся ў «Джуніярс» (Шпыцькы). З 2022 года стаў выступаць за «Штурм» з Іванківа.

Пасля ўварвання Расіі ва Украіну ўступіў ва ўзброеныя сілы і браў удзел у баявых дзеяннях, загінуў.

Спартыўныя дасягненні

• Уладальнік Кубка Беларусі: 2013
• У спісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі: 2015