Сінура

Сіну́ра (Synura) — род каланіяльных залацістых водарасцей сямейства Synuraceae.

Сінура
Калоніі Synura spinosa (злева) і Synura petersenii (справа)
Навуковая класіфікацыя
Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Храмісты Тып:  Chrysophyta Аддзел:  Залацістыя водарасці Парадак:  Synurales Род:  Synuraceae Род:  Сінура
Міжнародная навуковая назва
Synura Ehrenberg, 1834
Сінонімы
Skadovskiella Korshikov, 1927
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   1655 EOL   11774

Апісанне

Калоніі шарападобныя, радзей авальныя, даўжынёй да 160 мкм, не слізістыя, свабодна плаваюць. Клеткі шара-, адваротнаяйцападобныя, радзей прадаўгавата-конусападобныя, даўжыня ад 6 да 50 мкм, размешчаны радыяльна, злучаныя ў цэнтры заднімі канцамі. Абалонка клеткі або толькі яе пярэдняя частка пакрыта эліпсоіднымі, акруглымі або акругла-трохвугольнымі лускавінкамі, якія размешчаны накшталт чарапіцы. Маюцца 2 жгуцікі рознай даўжыні, большы перысты. Ёсць 2 бакавыя хларапласты (карыта-, стужкападобныя або пласціністыя). Вочка няма. Запасное рэчыва — лейказін.

Пашырэнне

Вядома больш за 10 прэснаводных відаў, трапляюцца (зрэдку ў мностве) у планктоне і сярод зараснікаў і прыбярэжнай расліннасці азёр, балот, сажалак, рэк і інш.

Асаблівасці біялогіі

Размнажаюцца падоўжаным дзяленнем клеткі і распаданнем старых калоній. Утвараюць цысты. Вядомы пальмелападобны стан. Пры масавым развіцці надаюць вадзе непрыемны пах.

Літаратура

• Міхеева Т. М. Сінура // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз.