Сіроціна

Сіро́ціна^[1] (трансліт.: Sirocina, руск.: Сиротино) — вёска ў Шумілінскім раёне Віцебскай вобласці. Адміністрацыйны цэнтр Сіроцінскага сельсавета.

Вёска Сіроціна Краіна Беларусь Вобласць Віцебская Раён Шумілінскі Сельсавет Сіроцінскі Каардынаты 55°22′28″ пн. ш. 29°37′28″ у. д.HGЯO Вышыня цэнтра 154 м Насельніцтва 269 чалавек (2009) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 2130 Паштовыя індэксы 211254 Аўтамабільны код 2 Сіроціна на карце Беларусі ±

Сіроціна на Вікісховішчы

Геаграфія

Вёска знаходзіцца за 8 км у напрамку на поўнач ад гарадскога пасёлка і чыгуначнай станцыі Шуміліна, каля ракі Чарніца, на скрыжаванні аўтамабільных дарог Р114, Н2302, Н3951.

Гісторыя

Упершыню Сіроціна згадваецца ў XVII ст. У 1669 пры тутэйшым манастыры базыльянаў з фундацыі Грабніцкіх пабудавалі царкву Нараджэння Божай Маці. Мястэчка ўваходзіла ў склад Полацкага ваяводства. У XVIII ст. Сіроціна валодаў Урбан Антоній Грабніцкі, на просьбу якога 12 студзеня 1767 кароль і вялікі князь Станіслаў Аўгуст Панятоўскі надаў мястэчку Магдэбургскае права і герб з выявай Міхаіла Арханёла. У наш час гэты даўні герб атрымала г.п. Шуміліна.

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Сіроціна апынулася ў складзе Расійскай імперыі, у Полацкім павеце Віцебскай губерні. Станам на 1836 г. у мястэчку дзейнічала 5 яўрэйскіх вучылішч^[2].

1 студзеня 1919 згодна з пастановай I з'езда КП(б) Беларусі Сіроціна ўвайшло ў склад Беларускай ССР, аднак 16 студзеня Масква адабрала мястэчка разам з іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі ў склад РСФСР. У 1924 Сіроціна вярнулі БССР, дзе яно зрабілася цэнтрам сельсавета.

Насельніцтва

• XIX стагоддзе: 1838 — 404 чал. (207 муж. і 197 жан.), з іх шляхты 1 муж., духоўнага саслоўя праваслаўнага 2 муж. і 4 жан., мяшчан-хрысціян 8 муж. і 11 жан., мяшчан-іудзеяў 181 муж. і 163 жан., сялян памешчыцкіх 14 муж. і 19 жан., аднадворцаў 1 муж.^[3]
• 2001 — 720 чал., 324 двары^[4].

Страчаная спадчына

• Манастыр базыльянаў (XVII ст.)
• Царква Нараджэння Божай Маці (1907)

Вядомыя ўраджэнцы і жыхары

• Тамара Ігнатаўна Гаўрылава-Хмызнякова (1944—1991) — мастак дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва^[5].