Станіслаў Незабітоўскі

Станіслаў Незабітоўскі (Незабытоўскі) (24 верасня 1641, в. Ятра, цяпер Навагрудскі раён — 1717) — дзеяч рэфармацыі ў ВКЛ, мемуарыст. Падчашы калішскі.

Станіслаў Незабітоўскі
Нараджэнне	24 верасня 1641(1641-09-24) Ятра, Новагародскі павет, Новагародскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае
Смерць	26 ліпеня 1717(1717-07-26)[1][2][…] (75 гадоў)
Род	Незабытоўскія[d]
Жонка	Марыя з Мірскіх[d] і Агнешка з Булгарынаў[d][3][4]
Дзеці	Соф’я з Незабытоўскіх[d] і Ян Незабітоўскі[d]
Веравызнанне	кальвінізм
Адукацыя	Навагрудскі езуіцкі калегіум
Дзейнасць	мемуарная літаратура[d][5]

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Незабітоўскі.

Гербавая пячатка С. Незабітоўскага.

Біяграфія

Нарадзіўся ў шляхецкай сям'і. Вучыўся ў Навагрудскім езуіцкім калегіуме. З 1670-х жыў у Слуцку. Кіраваў адміністрацыяй Багуслава Радзівіла ў Слуцкім княстве. Удзельнічаў у кальвінскіх сінодах Навагрудскай акругі. Выбіраўся дэпутатам ад навагрудскай шляхты на сесіі Трыбунала ВКЛ.

У 1695 г. не дапусціў захопу Слуцка сіламі нясвіжскага ардыната Караля Станіслава Радзівіла, а пазней падпісаў з Сапегамі дамову наконт пераходу «нойбургскіх уладанняў» пад іх апеку. С. Незабітоўскі клапаціўся пра захаванне ў Слуцку і іншых «нойбургскіх уладаннях» свабоды веравызнання, якая там існавала з часоў Багуслава Радзівіла. Верагодна, гэта паўплывала на тое, што Незабітоўскі пайшоў на супрацоўніцтва з Сапегамі і апякунства Казіміра Яна Сапегі, які тымчасова быў у канфлікце з каталіцкім клірам і асабіста з віленскім біскупам Канстанцінам Бжастоўскім, які ў 1694 г. адлучыў яго ад царквы. Аднак набыццё Сапегамі адразу ўсіх «нойбургскіх уладанняў» у Карла Філіпа Нойбургскага ў 1700 годзе Незабітоўскі не прызнаў, што прывяло да пагаршэння яго адносінаў з Сапегамі^[6].

Аўтар успамінаў на польскай мове, дзе паказаныя падзеі і факты грамадска-палітычнага і прыватнага жыцця 1682—1700 г. на Новагародчыне і Случчыне.

Унук С. Незабітоўскага — Багуслаў Фелікс Незабітоўскі.

Творы

• Dzienniki 1695—1700. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1998, 374 s. ISBN 83-232-0775-5

Гл. таксама

• Рух пасесараў нойбургскіх маёнткаў

Зноскі

1. Stanisław Niezabitowski // Faceted Application of Subject Terminology Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q3294867'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q846596'></a>
2. Stanisław Niezabitowski // CERL Thesaurus — Consortium of European Research Libraries. Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q60909659'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1127581'></a>
3. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego : spisy. T. 9, Województwo mścisławskie XVI‒XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2019. — С. 137. — ISBN 978-83-65880-76-5

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q121092284'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11686050'></a>
4. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VI, Ziemia nowogródzka i województwo nowogródzkie XV–XVIII wiek / пад рэд. A. Rachuba — Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2024. — С. 108. — 524 с. — ISBN 978-83-66911-67-3

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11713056'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q134300399'></a>
5. Národní autority České republiky Праверана 7 лістапада 2022.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863'></a>
6. Віцько Д. В. Гарады Беларусі ў грамадзянскай вайне 1696—1702 гг. // Гарады Беларусі ў кантэксце палітыкі, эканомікі, культуры: зборнік навук. артыкулаў / Гродз.дзярж. ун-т; рэдкалегія: І. П. Крэнь, І. В. Соркіна (адк. рэдактары) [і інш.]. — Гродна: ГрДУ, 2007.