Тарым

Тары́м^[1] (кіт.: 塔里木河) — рака ў Азіі, на захадзе Кітая. Самая доўгая рака ў вобласці ўнутранага сцёку Цэнтральнай Азіі^[2].

Тарым
кіт. 塔里木河
Характарыстыка
Даўжыня	2 030 км
Басейн	557 000 км²
Расход вады	920 м³/с
Вадацёк
Выток
• Каардынаты	40°27′46″ пн. ш. 80°52′10″ у. д.HGЯO
Вусце	Тарымская ўпадзіна
• Каардынаты	41°05′00″ пн. ш. 86°40′00″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне
Водная сістэма	Тарымская ўпадзіна
Краіна	Кітай
— выток, — вусце
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Тарым утвараецца пры зліцці рэк Аксу, Хатан і Яркенд, вытокі якіх знаходзяцца на высакагор’ях Куньлуня, Паміра, Каракарума і Цянь-Шаня. Даўжыня ракі ад вытоку Яркенда^[2] складае 2030 км. Плошча вадазбору каля 1 млн км². Сярэднегадавы расход вады пры зліцці рэк Аксу, Хатан і Яркенд складае 167^[1] м³/сек, дасягае 900—1000^[2] м³/сек. Аб’ём сцёку складае 29 км³ за год^[2]. Доля сцёку ракі Аксу складае 70—80 %^[1][2].

Сярэдняе і ніжняе цячэнне Тарыма ў межах Тарымскай раўніны ўздоўж паўночнай ускраіны пустыні Такла-Макан. Тут рака ўтварае лабірынт рэчышчаў і невялікіх азёр і мае складаную дэльту, агульную з ракой Канчэдар’я. На працягу 1000—1200 км сцёк Тарыма пастаянна змяншаецца^[2], вада выкарыстоўваецца на арашэнне Яркендскага, Аксуйскага і Кашгарскага аазісаў. Да 1923 года рака ўпадала ў возера Лабнор^[2], а зараз жывіць папераменна азёры Лабнор і Карабуранкёль. Жыўленне ракі снегавое і дажджавое, у вярхоўях дадаецца ледавіковае^[2]. Разводдзе з мая да верасня.